March 1, 2009

ΒΑΓΕΝΑΣ, ΕΛΙΣΑΙΟΣ - Για την πυξίδα μας

Το Κόμμα μας, σε δύσκολες συνθήκες κρίσης, υποχώρησης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, με μεθοδικότητα και σε μια αδιάκοπη πορεία των δύσκολων τελευταίων 17 χρόνων μπόρεσε να διαμορφώσει μια αξιόμαχη «πυξίδα» για την ιδεολογικο-πολιτική του παρέμβαση.

Σ' αυτό συνέβαλαν πολλά «συλλογικά» βήματα, όπως η Συνδιάσκεψη για το χαρακτήρα της ΕΕ (1993), η Συνδιάσκεψη για τις αιτίες ανατροπής του σοσιαλισμού (1995), το νέο Πρόγραμμα του Κόμματος (15ο Συνέδριο, 1996), η Συνδιάσκεψη για το εργατικό κίνημα (1997), η εξειδίκευση των ζητημάτων του Μετώπου (16ο Συνέδριο, 2000), καθώς και το τι Κόμμα χρειαζόμαστε (17ο Συνέδριο, 2004) και η ακόλουθη οργανωτική αναδιάταξη.

Και οι δύο πανελλαδικές συνδιασκέψεις, μετά το 17ο Συνέδριο, επίσης επικέντρωσαν πάνω σε ζητήματα «κλειδιά» για την πορεία του Κόμματος (για τη δουλειά στη νεολαία και στις γυναίκες). Ταυτόχρονα, σοβαρή ήταν η προσπάθεια που έγινε και για την επεξεργασία μιας σειράς ζητημάτων που αφορούν την Ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος. Οι σχετικές Ανακοινώσεις της ΚΕ για τα 60χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης, τα 90χρονα της Οχτωβριανής Επανάστασης και του Κόμματός μας. Σωστά επισημαίνεται στις «Θέσεις» πως μετά το Συνέδριο: «Το πρόγραμμα ιδεολογικής πολιτικής μόρφωσης στελεχών και μελών να συμπεριλαμβάνει ως κύριο ζήτημα το κείμενο με τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση και την Ιστορία του Κόμματος, όταν ολοκληρωθεί η ετοιμασία και η εσωκομματική συζήτηση για το δεύτερο μέρος της Ιστορίας του ΚΚΕ που περιλαμβάνει την περίοδο 1949-1974». Πρόκειται για ζητήματα αιχμής του ιδεολογικο-πολιτικού αγώνα, στα οποία απαιτείται η μαχητική συμβολή κάθε μέλους του Κόμματος. Κι εδώ πρέπει να αξιοποιήσουμε στο έπακρο και με τέχνη κάθε μέσο και δυνατότητα και των κομματικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και προπαγάνδας.

Ταυτόχρονα, το Κόμμα μας μπόρεσε αυτά τα χρόνια να προβάλει αιτήματα υπεράσπισης του εργατικού, του λαϊκού εισοδήματος, προτάσσοντας την ανάπτυξη της πάλης για νέες διεκδικήσεις στη βάση των σύγχρονων αναγκών κι απόρριψης της ταξικής συναίνεσης! Τεράστια είναι η συμβολή του ΚΚΕ στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του ταξικού εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, η πρωτοβουλία της συγκρότησης του ΠΑΜΕ και η όλη δράση του, όπως έχει εξελιχθεί τα τελευταία 10 χρόνια, που γεμίζει ελπίδα πολλούς εργαζόμενους, πολύ πέρα από τις γραμμές του Κόμματός μας.

Το μίσος, το «δηλητήριο» που χύνουν με κάθε ευκαιρία τα αστικά ΜΜΕ για το σύνολο της ιδεολογικο-πολιτικής μας γραμμής κι ιδιαίτερα για το ΠΑΜΕ και την πολιτική συμμαχιών που έχει καθορίσει το ΚΚΕ, που τάχατες είναι «στενή», δείχνει το πόσο αυτή τους πονάει!

Αυτή η γραμμή μας επιβεβαιώθηκε, αν ρίξουμε μια «ματιά» σε άλλες χώρες, όπου ορισμένα ΚΚ, που είχαν τεράστια εκλογική επιρροή, ακολουθώντας τις «λεωφόρους» του ευρωκομμουνισμού κατέληξαν στα «σαλόνια» του αστικού «αντιδεξιού» κυβερνητισμού, στις δήθεν «αριστερές», «πλατιές», «ουρανο-τόξιες» και καθόλου «σεκταριστικές» συμμαχίες και τελικά στα όρια της πολιτικής εξαφάνισης. Βεβαίως, ο οπορτουνισμός δεν πεθαίνει, η αστική τάξη έχει και τα μέσα και το συμφέρον να τον νεκρανασταίνει. Λόγος, λοιπόν, δε γίνεται μόνο για την εκλογική επιρροή αυτών των κομμάτων, που είναι μόνο ένα στοιχείο, κι όχι πάντα το κυριότερο, αλλά για την προοπτική που χαράσσουν στις χώρες τους, στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, μια προοπτική υποταγής κι ενσωμάτωσης στον καπιταλισμό.

Στην Ελλάδα είναι σαφές πως χάρη στη γραμμή που ακολουθεί το Κόμμα έχει διαμορφωθεί μια άλλη κατάσταση! Ασκούμε στα κόμματα της πλουτοκρατίας και στους συνοδοιπόρους τους σοβαρή ιδεολογική πίεση! Κι αυτό γιατί τους αγώνες για τα σύγχρονα δικαιώματα και στόχους πάλης των εργαζομένων τους συνδέουμε με την προοπτική της ρήξης και της ανατροπής, δείχνοντας πως αυτό το σύστημα τα έχει φάει τα «ψωμιά» του!

Η οικονομική κρίση, που ακόμη δεν έχει φτάσει για τα καλά στη χώρα μας, μπορεί να κάνει πολλούς εργαζόμενους «να ανοίξουν τα μάτια τους» και «να ξεβουλώσουν τα αυτιά τους» στην πολιτική πρόταση της Λαϊκής Οικονομίας και Εξουσίας, στη σοσιαλιστική προοπτική που προτείνει το ΚΚΕ. Να, γιατί «τρέμει» τέτοιες καταστάσεις το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που το υπηρετούν! Να, γιατί «σκύλιασαν» να «τραβήξουν» το ΚΚΕ και την ΚΝΕ στο αδιέξοδο δήθεν «αντιδεξιό μέτωπο», στην αντικατάσταση της πραγματικής επαναστατικής δράσης στις σημερινές συνθήκες με το κάψιμο των σκουπιδοτενεκέδων. Να, γιατί «φαγώθηκαν» να στείλουν για εσπευσμένη «ηλεκτροσυγκόλληση» ξετσίπωτους και δήθεν «αριστερούς» σοσιαλδημοκράτες, «ευρωκομμουνιστές», μαοϊκούς, τροτσκιστές κ.ά. Μπας και φρενάρουν την επιρροή και δράση του ΚΚΕ.

Είναι ανάγκη το επόμενο διάστημα το Κόμμα, κρατώντας στο ακέραιο κι ενισχύοντας αυτήν την ιδεολογικο-πολιτική «πυξίδα», που έχουμε διαμορφώσει όλα αυτά τα χρόνια, να ισχυροποιηθεί σε κάθε μέτωπο. Η ισχυροποίηση του Κόμματος δεν μπορεί να γίνει πράξη αν οι κομματικές δυνάμεις, σε κάθε επίπεδο, δε δουλέψουν με καλύτερο σχεδιασμό, μεθοδικότητα για την ανάπτυξη των συσπειρώσεων, στη βάση των επιμέρους μετώπων που έχει καθορίσει το Κόμμα μας. Αυτός είναι ο προνομιακός χώρος δραστηριοποίησης όχι μόνο όλων των μελών και φίλων, αλλά και μεγάλου κύκλου επιρροής του Κόμματος, άλλων ανθρώπων που εγκαταλείπουν τα άλλα κόμματα ή ψάχνονται.

Η σταθερότητα και μαχητικότητα στη γραμμή που ακολουθούμε με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια θα είναι η θετικότερη συμβολή που μπορούμε να έχουμε στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, που με μεγάλη προσοχή παρακολουθεί τη δράση του Κόμματός μας.

Ελισαίος Βαγενάς
Μέλος της ΚΕ, Λάρισα

Ριζοσπάστης - 1 Φεβρουαρίου 2009