Θέση της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα (Θέση 26).
Εχει απαλειφθεί από τον προσδιορισμό της θέσης της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα η λέξη «εξαρτημένη», η οποία υπάρχει στο Πρόγραμμα του Κόμματος και στα Ντοκουμέντα του 17ου Συνεδρίου.
Το ζήτημα είναι ουσιαστικό και συνδέεται και με το χαρακτήρα του Μετώπου ως Αντιιμπεριαλιστικού-Αντιμονοπωλιακού και με τις συσπειρώσεις που προωθεί το Κόμμα μας, ως ρυάκια δημιουργίας του Μετώπου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Απόφαση του 17ου Συνεδρίου αναφερόταν πως: «Υπάρχει επίσης ανάγκη η ΚΕ να επεξεργαστεί, ώστε να εκφραστεί με τη μορφή συσπείρωσης, το μέτωπο πάλης κατά της ΕΕ, και του NATO, κατά των επιλογών και των δεσμεύσεων που θίγουν όλες τις πλευρές της ζωής του λαού και των δικαιωμάτων του να αποφασίζει για το παρόν και το μέλλον του». Οποιαδήποτε αναφορά στην πιο πάνω συσπείρωση, είτε υπό την εκδοχή του απολογισμού της δράσης για τη συσπείρωση αυτή, είτε υπό την εκδοχή του στόχου για το επόμενο ως το 19ο Συνέδριο διάστημα, απουσιάζει από τις Θέσεις για το 18ο Συνέδριο.
Με βάση τη Θέση 34, ορθά νομίζω, δε φαίνεται η ΚΕ να διαφοροποιείται για τη θέση της χώρας ως εξαρτημένης στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Πράγματι, στη θέση αυτή γίνεται λόγος για διπλασιασμό των Αμεσων Ξένων Επενδύσεων (ΑΞΕ) την 4ετία 2003-2007 και για νέο κύκλο εξαγορών και εισροής ΑΞΕ στις υποδομές θαλάσσιων μεταφορών, τράπεζες, κατασκευές, ΟΤΕ, ΔΕΗ. Επίσης τονίζεται πως στο πλαίσιο του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος όλες οι συμμαχικές σχέσεις του κεφαλαίου διέπονται από την πλεονεκτική θέση του ισχυρότερου και πως η συμμετοχή της χώρας στο NATO και οι δεσμοί πολιτικοστρατιωτικής εξάρτησης από τις ΗΠΑ περιορίζουν αντικειμενικά τη διαπραγματευτική δύναμη της χώρας και τα περιθώρια ελιγμών.
Αμφιβολίες βέβαια μπορεί να δημιουργήσουν άλλες αναφορές των θέσεων, όπως εκείνη που περιγράφει ως βασική τάση που διαμορφώνεται την ενεργητική ένταξη της Ελλάδας στους σχεδιασμούς του σκληρού πυρήνα της ΕΕ που εκφράζει και τη στρατηγική αυτοδύναμης στρατιωτικής ενίσχυσης της Ενωσης (Θέση 34) ή εκείνες για ανοδική πορεία του ελληνικού καπιταλισμού που έχει προέλθει από τη συγκεντροποίηση του ελληνικού κεφαλαίου και την ισχυροποίηση των ελληνικών μονοπωλιακών ομίλων στη διεθνή καπιταλιστική αγορά (Θέση 28) ή για σημαντική αύξηση της εξαγωγής ελληνικών κεφαλαίων στην παγκόσμια αγορά και κύρια στη ΝΑ Ευρώπη, με σημαντική θέση του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια (Θέσεις 26, 27).
Αν παρ' όλα αυτά έχει αλλάξει η θέση του Κόμματος ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα, αυτό πρέπει να ξεκαθαριστεί στο Συνέδριο.
Αν όμως η μη ρητή αναφορά σε σχέση με τη θέση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα ως εξαρτημένης (πέρα και επιπρόσθετα από ενδιάμεση) γίνεται στο όνομα του φόβου μήπως με τη ρητή αναφορά στην εξαρτημένη σχέση της χώρας κινδυνεύει να παρερμηνευτεί ή να αμφισβητηθεί η ορθή θέση του Κόμματός μας ότι η Ελλάδα, ο ελληνικός καπιταλισμός, βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, στο ιμπεριαλιστικό και ότι υπάρχουν οι υλικές προϋποθέσεις για το επαναστατικό πέρασμα στο σοσιαλισμό, ή με το φόβο μήπως στο έδαφος της εξαρτημένης θέσης της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα αμφισβητηθεί από κάποιους η ορθή στρατηγική του Κόμματός μας σε σχέση με την ανυπαρξία οποιουδήποτε ενδιάμεσου σταδίου ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό, θεωρώ ότι αυτό είναι λάθος και εκφράζει βολονταριστική διάθεση. Δεν πρέπει να φοβόμαστε. Η στρατηγική του Κόμματος, σε σχέση με το χαρακτήρα του Μετώπου ως Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού, το χαρακτήρα της επανάστασης ως σοσιαλιστικής, με την έλλειψη οποιουδήποτε σταδίου ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό και με τη στενότατη σύνδεση ανάμεσα στο ζήτημα της λύσης του προβλήματος των δεσμών της εξάρτησης με το πρόβλημα της ανατροπής της εξουσίας της αστικής τάξης και της ίδρυσης της εξουσίας της εργατικής τάξης, είναι νομίζω ορθή, ξεκάθαρη, μη επιδεχόμενη παρερμηνειών.
Νίκος Νικητόπουλος
ΚΟΒ Δικηγόρων Αθήνας
Ριζοσπάστης - 10 Φεβρουαρίου 2009
