«SOS». Διεθνές σήμα καταστάσεων έκτακτης ανάγκης ή ζητημάτων που απαιτούν όλη μας την προσοχή σε συγκεκριμένες στιγμές, όπως αυτή που βιώνει η ανθρωπότητα απ' το 1990. Κι αυτή η ιστορική «στιγμή», που το μάκρος της όλο και κονταίνει, θέτει επί τάπητος δυο ζητήματα.
Πρώτον. Αιτίες αντεπανάστασης και ανατροπής των πρώην σοσιαλιστικών κρατών.
Ηδη έχουν δοθεί βασικές, επαρκείς, επιστημονικές απαντήσεις, μέσα απ' τις Θέσεις του ΚΚΕ για το 18° Συνέδριο, χωρίς να σημαίνει ότι το θέμα μπαίνει στο «αρχείο». Εξάλλου, αρκετά πράματα θ' απαντηθούν στην πράξη, κατά την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού που θα προκύψει απ' τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις του 21ου αιώνα.
Δεύτερον. Ανατροπή του Καπιταλισμού-Ιμπεριαλισμού και Σοσιαλιστική-Κομμουνιστική Επανάσταση.
Η πλειοψηφία του απλού λαού, π.χ. στη χώρα μας, αντιλαμβάνεται ότι «δεν πάει άλλο». Αναζητούν διέξοδο οι άνθρωποι, καταλαβαίνοντας πως ο καπιταλισμός έφαγε τα ψωμιά του, κάτι που μάλλον δεν καταφέρνουν, προς το παρόν, να ερμηνεύσουν με πολιτικούς όρους. Να γιατί πέφτουν θύματα κάλπικων υποσχέσεων των αστικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ). Θύματα ξέφρενης ρουσφετολογίας άνευ αντικρίσματος, αφού οι «θεσούλες» είναι προσωρινές και αριθμητικώς ελάχιστες. Μη μας διαφεύγει όμως κι ο «ρόλος» του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, (Σ.Σ.). Με νύχια και δόντια πασχίζει να πείσει, ότι διαθέτει «μαγικό» ραβδάκι για ν' ανθρωπέψει τον καπιταλισμό. Σαν άριστος σοσιαλδημοκράτης, όχι «απλά» οπορτουνιστής, υπόσχεται δίκαια αναδιανομή του πλούτου, ώστε αφεντικά και δούλοι, όμοιοι να είναι ούλοι, θα μοιράσει, λέει, και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς. Για χάντρες, δε μίλησε. Πάντως, τα «παίζει» όλα για όλα, επιδιδόμενος και σ' έναν γελοίο, άκρατο αντικομμουνισμό, συναγωνιζόμενος ως και το «γνωστό» ΛΑ.Ο.Σ....
Γιατί όμως ο Σ.Σ. δεν αρκείται στην παρεμπόδιση της ριζοσπαστικοποίησης του λαού, αλλά προβαίνει σε «ξεφωνημένο» αντικομμουνισμό; Μήπως επειδή εμπέδωσε, ότι η βρωμοδουλειά που ανέλαβε, απ' τη «γέννησή του κιόλας, είναι απραγματοποίητη; Κι η βρωμοδουλειά που ανέλαβε, είναι η «αφαίμαξη» του ταξικού λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ, σε βαθμό διάλυσής τους. Απιαστο «όνειρο» όμως, κι η πίστωση χρόνου απ' τον αφέντη του, τον κυρ-Καπιταλισμό, λήγει. Συνεπώς, υποχρεούται στην επιστροφή «προκαταβολών» που πήρε. Να γιατί τα «κερασμένα» ποσοστά του βρίσκονται σ' ελεύθερη πτώση, μέχρι δικής του διάλυσης. Αρα, η αντικομμουνιστική σχιζοφρένειά του, μπορεί να 'ναι απλά ο «επιθανάτιος» ρόγχος του, δίχως αυτό να σημαίνει πως ξεμπερδεύει το κίνημα απ' τον οπορτουνισμό. Αντίθετα, θα εμφανιστεί με νέα «μούτρα». Πάντα άλλαζε «προσωπείο», ελπίζοντας να ξεγελάσει την ιστορία.
Αλλά και η παρατεταμένη, «προστατευόμενη» οικονομική κρίση του καπιταλισμού, αντάμα με την εντεινόμενη βαρβαρότητά του, σάμπως δεν επαναπιστοποιούν και τον δικό του επιθανάτιο ρόγχο; Και τι προσωπείο να βάλει το «σύστημα», π.χ. στην Ελλάδα, για να κερδίσει χρόνο; Να βάλει κατευθείαν την παλιομοδίτικη «μουτσούνα» της 21ης Απρίλη 1967; Μπα... Αυτή είναι η προτελευταία πράξη του «έργου». Να συνεχίσει κοινοβουλευτικά; Ποιο κόμμα του θ' αναλάβει τη «δουλειά»; ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αυτοδυναμία δεν «ξαναβλέπουν», εκτός αν χρησιμοποιηθούν παραπέρα καλπονοθευτικοί εκλογικοί «νόμοι». Εξάλλου, έχουν ίδια πολιτική, οπότε..., απ' την Κική και την Κοκό, ποια να διαλέξει ο κυρ-Καπιταλισμός; Α-πα-πα-πα... Γκρίνια θα πέσει. Τι επιλογές μένουν; Κοινό ψηφοδέλτιο ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ. ή ΠΑΣΟΚ-ΛΑ.Ο.Σ. Χμ... Δε βγαίνει ο «λογαριασμός», μα και δεν «τολμούν», προς το παρόν, φανερό «δεσμό» με την ακροδεξιά και τα φανερά φασισταριά. Θα τους προγκίξει ο κόσμος. Κοινό ψηφοδέλτιο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ μήπως; Μωρέ, το θένε τούτο, αλλά... Δε γίναν δα, «αμερικανάκια» οι Ελληνες, θα τους πάρουν με τις πέτρες. Ενας «πολιτικός» γάμος, ΝΔ και ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ; Αχχχ, εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος, μα με μικρή «προίκα». Κρίμα, θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι. Να ποντάρει σε συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ; Ω, ναι! Η λύση των λύσεων(!), μα τα «κουκιά» λειψά. Τα ποσοστά τους ανεβοκατέβαιναν, μέχρι πρότινος, ταυτόχρονα. Ο ένας «δανειζόταν» απ' τον άλλον και τούμπαλιν. Αυτά πια, δεν είναι συγκοινωνούντα δοχεία, μα ένα δοχείο με δυο στόμια. Τώρα πια..., ο Σ.Σ. πάει «περίπατο». Παίρνει πίσω τα «κουκιά» το ΠΑΣΟΚ. Αυτοδυναμία όμως, δεν εξασφαλίζει. Πο-πο, βάσανα πού 'χει ο καπιταλισμός... Ούτε ψύλλος στον κόρφο μας!
Μήπως εντέλει, εκείνο που απομένει στο «σύστημα», είναι το «χαρτί» της δήθεν εθνικής ομοψυχίας και ενότητας; Ναι! Το τέλειο «έγκλημα»! Πώς γίνεται πράξη όμως, χωρίς να τους πάρουν χαμπάρι; Κυρίως, πώς γίνεται πράξη, δίχως να μπορούν οι «ενοχλητικοί», ΚΚΕ και ΠΑΜΕ, να το αποδείξουν στον κόσμο;
Μήπως, να επενδύσουν την εθνική ενότητά «τους» στην καπιταλιστική οικονομική κρίση; Μπα... θα βγουν οι Κουκουέδες με τους Παμίτες και θ' αποδείξουν μ' επιχειρήματα, ότι λείπει ο δράκος απ' το «παραμύθι», αφού ο λαός θα πεινάει κι ο πλουτοκράτης θα σκάει απ' την «πολυφαγία». Μήπως, να «προκύψει» άμεσα πολεμική σύρραξη Ελλάδας-Τουρκίας; Ε, όχι και να παίξουν την τελευταία πράξη του «έργου», πρώτη! Επομένως, ένας δρόμος μένει στο «σύστημα». Ο γνωστός-άγνωστος...
Μια πολύμορφη παρατεταμένη προβοκάτσια μεγάλων «διαστάσεων», που θα επιτύχει μ' έναν σμπάρο πολλά τρυγόνια... α) Κυβέρνηση «εθνικής» ενότητας από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ., «δικαιολογημένη» στη συνείδηση παντός ανυποψίαστου και με τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης... β) Το ΚΚΕ, που δεν «τσιμπάει» σ' αυτό το «θέατρο», «λιθοβολείται» ολημερίς ως αντεθνικόν μίασμα, απ' τα δημοσιογραφικά «παπαγαλάκια» και τους ενωμένους εις σάρκαν μίαν, εεε..., συγνώμη, εις κοινήν κυβέρνησην, πολιτικούς προϊσταμένους τους. γ) Απαγόρευση απεργιών, συναθροίσεων και διαδηλώσεων, για το «καλό» μας φυσικά... δ) ΚΚΕ και ΠΑΜΕ απειθαρχούν σ' απαγορεύσεις που έχουν στόχο τον «στραγγαλισμό» των απλών εργαζομένων και την τοποθέτηση του ταξικού λαϊκού κινήματος στο «γύψο». Αρα... Ντόπιες και ξένες μυστικές υπηρεσίες και αστυνομίες, ξεσαλώνουν εντελώς. Μια επόμενη προβοκάτσια τεραστίων «διαστάσεων», στέλνει ΚΚΕ και ΠΑΜΕ στο «εδώλιο» του κατηγορουμένου. Αποφασίζομεν και διατάσσομεν... Ετοιμος ο «γύψος». Το ξεζούμισμα του λαού εντείνεται αχαλίνωτα, κι ολοκληρώνεται σε χρόνο ρεκόρ, για να προλάβει η μεγαλοαστική τάξη να τιγκάρει γερά τα θησαυροφυλάκιά της, πριν την τελευταία πράξη του «έργου». Πόλεμος. Η αυλαία πέφτει... Πόσες αλήθειες κρύβονται(;) σ' αυτό το σενάριο(;), σήμερα; Μία πάντως, δε χωρά καμιά αμφισβήτηση, κι αυτή είναι, πως όσες θύελλες κι αν ξεσπάσουν στα κεφάλια μας, όσες προβοκάτσιες κι αν «σπείρουν» στο διάβα του ταξικού λαϊκού κινήματος, όση βαρβαρότητα κι αν επιδείξει ο καπιταλισμός, το ποτάμι δε γυρίζει πίσω! Τώρα μάλιστα, «τρέχει» με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Γι' αυτό κι ο επιθανάτιος ρόγχος του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού, ακούγεται δυνατότερα και συχνότερα. Το θέμα είναι να προλάβουμε, κατά το δυνατόν, τις «εξελίξεις».
Ας κάνουμε, λοιπόν, το αυτονόητο, εδώ και τώρα!!! Ας μιλήσουμε «ανοιχτά» με συγγενείς, γείτονες, φίλους, γνωστούς. Και με άγνωστους. Στο δρόμο, στα λεωφορεία, στις λαϊκές αγορές, στα σούπερ-μάρκετ. Οπου βρεθούμε. Ν' «ανοίξει» η κουβέντα. Ν' «απλωθεί» καλά. Να μην πιαστεί ο κόσμος στον «ύπνο». Να συζητήσουμε μαζί τους το «σήμερα», βοηθώντας να το ερμηνεύσουν με πολιτικούς όρους. Ιμπεριαλιστική ειρήνη εδώ, ιμπεριαλιστικός πόλεμος αλλού, γιατί όχι κι εδώ... Δικαιούνται να μάθουν επιτέλους τα πράματα με τ' όνομά τους. Τέλος, να τους «δείξουμε» τη διέξοδο. Το «αύριο». Το σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Και τι είναι αυτός, εντέλει; Ε, να πώς τον «φαντάζομαι» εγώ.
Κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Δουλειά μόνιμη, σταθερή, πενθήμερη, τριανταπεντάωρη το πολύ. Αξιοπρεπής μισθός. Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, χωρίς την τρομοκρατία της απόλυσης. Στέγη, δίχως «νταβατζή» τραπεζίτη, ή ιδιοκτήτη. Να την ορίζω, όσο ζω. Ομοια, ένα σπίτι για το παιδί μου, άμα αποφασίσει να μείνει μόνο του ή να κάμει δική του φαμίλια, θέρμανση, ηλεκτρισμός, νερό, φθηνά. Δωρεάν, αποκλειστικά δημόσια, αναβαθμισμένη παιδεία και υγεία. Καλά, αγνά διατροφικά προϊόντα. Αξιόλογο πολιτισμό, αθλητισμό. Τηλεόραση ωφέλιμη, όχι καταστροφέα συνειδήσεων. Επιστήμη και διανόηση στην υπηρεσία του λαού. Ομορφο, καθαρό περιβάλλον. Ανθρώπινες διακοπές κάθε χρόνο, ένα μήνα και παραπάνω, δωρεάν ή πάμφθηνες. Πάταξη της εγκληματικότητας μια κι έξω. Εξαφάνιση των ναρκωτικών ουσιών διά παντός. Ελεύθερος χρόνος. Καλά γεράματα. Πρόοδος και ειρήνη.
Ζητάω πολλά;
Γκέλμπεση-Γκιούνη Καλή
Περιστέρι
Ριζοσπάστης - 3 Φεβρουαρίου 2009
