Είμαι παλαιό στέλεχος της ΕΔΑ, συνδικαλιστής, υποψήφιος βουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς στις εκλογές του 1974, μέλος του ΚΚΕ μέχρι το 1978, μετά αποχώρησα επειδή διαφωνούσα με την ανάληψη σχεδόν όλων των καθοδηγητικών θέσεων (ακόμη και κορυφαίων) από τους καιροσκόπους και μελλοντικούς διασπαστές του Κόμματος. Εκτοτε παραμένω οπαδός και ψηφοφόρος, όποτε δε υπάρχει ανάγκη, σε τοπικό (Ν. Φιλαδέλφεια) ή συνδικαλιστικό (TEE) επίπεδο, προσφέρομαι να βοηθήσω.
1. ΓΕΝΙΚΑ
Θα προσπαθήσω να είμαι επιγραμματικός, αλλά συγχρόνως σαφής.
1) Ορολογία: καλό είναι να χρησιμοποιούμε ελληνική ορολογία που να είναι κατανοητή στους απλούς φίλους, οπαδούς και μέλη του Κόμματος, π.χ. όχι οπορτουνισμός αλλά καιροσκοπισμός.
2) Συντακτικό: όχι μεγάλες προτάσεις που είναι δύσκολο να τις παρακολουθήσει κανείς.
3) Σαφήνεια: θέλει μεγάλη προσπάθεια ώστε οι θέσεις και προτάσεις να μην είναι δυσνόητες, αλλά κατανοητές από όλους.
4) Τελική διόρθωση κειμένων: π.χ. στη σελίδα 58 παρ. 77.3 εδώ θέλετε να αναλύσετε την ανισότητα των δύο φύλλων και χρησιμοποιείτε τον όρο φυλετική αντί φυλλετική. Απαιτείται μεγαλύτερη προσοχή και τελικό χτένισμα των κειμένων.
2. ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟ 18ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Για τα ΜΜΕ
Σελ. 34 & 35: υπάρχει αντίφαση, μιλάτε για συγκέντρωση της γης που δεν αποδεικνύεται από τους αριθμούς, μάλλον το αντίθετο επιτυγχάνεται.
Σελ. 45: συστηματική παρουσία μας στα πάνελ των ΜΜΕ από τους κάθε φορά αρμόδιους και κατάλληλους, συνεχής παρέμβαση και ξεσκέπασμα στην προσπάθεια παραχάραξης των Θέσεών μας (π.χ. τελευταία γεγονότα, ξεκαθάρισμα του όρου «νομιμότητα» και νομιμότητα), των γεγονότων και της Ιστορίας.
Σελ. 55: πρέπει να παρεμβαίνουμε και να παίρνουμε θέση για όλα τα επίκαιρα κοινωνικοπολιτικά θέματα, εκμεταλλευόμενοι τα ΜΜΕ.
Σελ. 59: να μην παραβλέπεται η επικαιρότητα και σε κάθε ευκαιρία να παρεμβαίνουμε με επεξεργασμένες θέσεις.
Για τον «Ριζοσπάστη»: μόνο την Κυριακή είναι ελκυστικός, με πληθώρα εγχώριων και διεθνών θεμάτων καθώς και ποικίλη ύλη. Τις υπόλοιπες μέρες παρατηρείται επανάληψη των ίδιων θεμάτων και συνεχείς ανακοινώσεις.
Για τον «902»: χρειάζεται μεγάλη βελτίωση το πρόγραμμα, δημιουργία πάνελ για επίκαιρα θέματα και πολύ περισσότερες ανταποκρίσεις για τα διεθνή θέματα. Για τη βραδινή ζώνη θεωρώ απαράδεκτο να προβάλλονται επί ώρες τα ίδια διαφημιστικά.
Σελ. 71: διαμόρφωση υποδομής στα θέματα προπαγάνδας (επαναλαμβάνω το κείμενο για να τονίσω τη σπουδαιότητά του) να αποκτήσει μεγαλύτερη πολυμορφία μέσων και περιεχομένου.
Σελ. 57: (παρ. 75.8) οι Κομματικές Οργανώσεις πρέπει να οργανώνουν συσκέψεις με φίλους και οπαδούς συστηματικά (πράγμα που δε γίνεται κατά τη δική μου άποψη).
Γενική παρατήρηση: η οικονομική κρίση βοηθά να εξηγήσουμε στο λαό άλλη μια φορά την κύρια αντίφαση του κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Από τη μια μεριά οι κεφαλαιοκράτες επιζητούν αύξηση κερδών με σύγχρονη καθήλωση ή μείωση μισθών και ημερομισθίων και από την άλλη θέλουν να έχει ο εργαζόμενος λαός αγοραστική δύναμη για να καταναλώνει και έτσι να αυξάνουν τα κέρδη τους.
3. ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟ 18ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Σελ. 26: να γίνει ανάλυση και κριτική γιατί το Κόμμα μας ακολούθησε την υιοθέτηση αναθεωρητικών και καιροσκοπικών αντιλήψεων από την ηγεσία του ΚΚΣΕ και άλλων ΚΚ εξουσίας, με επακόλουθο για την Ελλάδα να φτάσουμε στο χείλος του γκρεμού και να κινδυνεύσει να διαλυθεί το ΚΚΕ.
Σελ. 32 & 33: τρεις παρατηρήσεις για τις εξελίξεις στο Κομμουνιστικό Κίνημα:
1) Απαιτείται ανάλυση στο θέμα της ρήξης των σχέσεων ΚΚΣΕ και ΚΚ Κίνας και υπενθύμιση ότι η τότε ηγεσία του ΚΚ Κίνας διαπίστωσε την καιροσκοπική και αναθεωρητική στροφή, όπως επίσης πρέπει να τονίσουμε ότι το ίδιο συνέβη αργότερα στην Κίνα για τους ίδιους λόγους.
2) Να κάνουμε κατανοητό ότι οι καιροσκόποι κατάφεραν να μετατρέψουν τα Κόμματά τους αρχικά σε «Ευρωκομμουνιστικά» και έπειτα σε Σοσιαλδημοκρατικά/ Κεντροαριστερά όργανα εξουσίας της άρχουσας αστικής εξουσίας.
3) Να αποσαφηνίσουμε ότι ποτέ δεν υπήρξε -ούτε έπρεπε- «ειρηνική συνύπαρξη». Γιατί αυτή κατάφερε απλώς να αποπροσανατολίσει το εργατικό/ επαναστατικό κίνημα. Οι ιμπεριαλιστικοί κύκλοι την εκμεταλλεύτηκαν για να κάνουν τους πολέμους στο Βιετνάμ και αλλού. Τέλος, να μην ξεχνάμε την υπόθαλψη και εκμετάλλευση από τους ίδιους ιμπεριαλιστικούς κύκλους των αντεπαναστατικών κινήσεων στην Ουγγαρία το 1956 και την Τσεχοσλοβακία το 1968, ούτε τις αντεπαναστάσεις στις περισσότερες σοσιαλιστικές χώρες που κατέληξαν σε ανατροπή της σοσιαλιστικής εξουσίας και τη μετατροπή τους σε κεφαλαιοκρατικές χώρες.
Σελ. 36 παρ. 31.4: «Ο καθορισμός του... ή επιβραδύνουν τις εξελίξεις.» Το κείμενο σ' αυτό το σημείο είναι εξαιρετικά δυσνόητο, απαιτείται μεγαλύτερη ανάλυση για να γίνει κατανοητό από όλους.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Βίκτωρ Χατζηβασιλειάδης
Ριζοσπάστης - 5 Φεβρουαρίου 2009
