Θέμα: Ο σταθερός προσανατολισμός των εδαφικών Οργανώσεων του Κόμματος και της ΚΝΕ στην εργατική τάξη και στους κλάδους, ως όρος απαράβατος για την ισχυροποίηση του Κόμματος.
Στη Θ. 78 του κειμένου της ΚΕ για τις Θέσεις του Συνεδρίου εντοπίζεται ότι «οι εδαφικές Αχτίδες πρέπει να έχουν σταθερό προσανατολισμό δράσης στην εργατική τάξη του χώρου τους, είτε αυτή εργάζεται στη συγκεκριμένη περιοχή είτε κατοικεί». Από την ίδια την πείρα της Αχτίδας Κοκκινιάς συμπεραίνεται ότι στη φράση αυτή δεν εντοπίζεται ένα ακόμα καθήκον, αλλά ένας απαράβατος όρος για την ισχυροποίηση του Κόμματος. Είναι δρόμος για μετρήσιμα αποτελέσματα στη διακριτότητα του ταξικού πόλου στο εργατικό κίνημα σε περισσότερους χώρους και κλάδους. Η δουλειά στους εργασιακούς χώρους δεν μπορεί να αποτελεί υπόθεση μόνο των κλαδικών Οργανώσεων ή των Σωματείων. Οσο αυτό ισχύει, αποτελεί από τις εδαφικές Οργανώσεις αποπροσανατολισμό των κομματικών δυνάμεων από το κύριο καθήκον τους, τη σταθερή δουλειά με την εργατική τάξη της περιοχής της.
Η σταθερότητα, ο καλύτερος προσανατολισμός και η καθοδήγηση των εδαφικών Οργανώσεων για δουλειά με εδαφοπαραγωγικά κριτήρια απαιτούν επίμονο σχέδιο. Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα ζητήματα της αναδιάταξης δυνάμεων και στελεχών, καταγραφής χώρων, συγκέντρωσης κλάδων, το ξεχώρισμα κλάδων και χώρων που συγκεντρώνουν νέους εργαζόμενους, γυναίκες και μετανάστες, ο συντονισμός με τη δράση των ταξικών Σωματείων, οι πρωτοβουλίες από το ίδιο το μαζικό κίνημα της περιοχής.
Κέντρο βάρους παραμένει η λειτουργία της ίδιας της εδαφικής ΚΟΒ και της ΟΒ, το ξεδίπλωμα της δουλειάς με παραγωγικά κριτήρια, η σταθερότητα παρέμβασης ουσιαστικά και εποικοδομητικά στους εργασιακούς χώρους της ευθύνης της. Χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση σε κάθε εργασιακό χώρο, παίρνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του κάθε χώρου και κλάδου, τις μορφές των εργασιακών σχέσεων, τους συσχετισμούς δύναμης μέσα στον ίδιο τον εργασιακό χώρο. Χρειάζεται σχέδιο παρέμβασης με βάση τα ιδιαίτερα προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους του κάθε χώρου, αλλά και για το σύνολο της ζωής τους, αφού η κερδοφορία του κεφαλαίου πλήττει όλο και πιο έντονα το σύνολο της ζωής της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Είναι καθοριστικό να ξεφεύγουμε από την τυποποιημένη δουλειά του μοιράσματος της κομματικής ή συνδικαλιστικής ανακοίνωσης στους εργασιακούς χώρους. Πρέπει να στοχεύουμε σταθερά και επίμονα να συνδέεται το ειδικό πρόβλημα του κάθε χώρου με τη γενικότερη ζύμωση και τη συσπείρωση δυνάμεων γύρω από το «ποιος παράγει, ποιος καρπώνεται».
Υπόθεση της εδαφικής ΚΟΒ και ΟΒ είναι η τρομοκρατία της εργοδοσίας σε ένα εργοστάσιο ή η υπεράσπιση των θέσεων εργασίας στους χώρους ευθύνης τους. Υπόθεση των εδαφικών Οργανώσεων είναι να ανοίξει το ζήτημα π.χ. των συγκοινωνιών και των εισιτηρίων, στους εργαζόμενους ενός εργοστασίου, που η πλειοψηφία τους σπαταλά απεριόριστο χρόνο για να φθάσει στο χώρο εργασίας. Υπόθεση των εδαφικών Οργανώσεων είναι να ανοίξουν στους εργασιακούς χώρους ζητήματα κοινωνικών υποδομών όπως οι δωρεάν Παιδικοί Σταθμοί για όλα τα παιδιά της, τα ζητήματα δημοτικής φορολογίας σαν αποτέλεσμα έμμεσης φορολογίας και ανταποδοτικότητας κ.ά.
Ιδιαίτερη δουλειά από τις εδαφικές Οργανώσεις απαιτείται σε χώρους που συγκεντρώνονται νέοι εργαζόμενοι, χωρίς συνδικαλιστική πείρα, με διαμορφωμένη συνείδηση περί προσωρινής παρουσίας τους στο συγκεκριμένο χώρο. Εκεί υπάρχει ακόμα πιο έντονο το φαινόμενο της απροκάλυπτης τρομοκρατίας του κεφαλαίου, διαμορφώνοντας μάλιστα συνειδήσεις συμβιβασμού και ανοχής στη νέα βάρδια της εργατικής τάξης. Οι εδαφικές Οργανώσεις πρέπει σταθερά να προσανατολιστούν και στους χώρους κατάρτισης της νεολαίας. Εκεί συγκεντρώνονται νέοι εργαζόμενοι που είναι ήδη στην παραγωγή σαν φθηνό ευέλικτο καταρτιζόμενο δυναμικό. Παρουσιάζουν μεγαλύτερη διάθεση για οργάνωση της δράσης τους, όταν προσεγγίζονται εκτός εργασιακού χώρου στον οποίο τις περισσότερες φορές εκφράζουν αναστολές και φόβους να δράσουν για τα προβλήματά τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρωτοπόροι σπουδαστές σχολών ΙΕΚ ή ΟΑΕΔ μπορεί να «μπαίνουν μπροστά» για τα προβλήματα στη σχολή τους, αλλά στον εργασιακό τους χώρο να εκφράζουν αναστολές να απεργήσουν. Σε αυτούς τους χώρους λοιπόν είναι πρώτιστη ανάγκη και υπόθεση των εδαφικών Οργανώσεων να ανοίξουν το ζήτημα της εγγραφής νέων εργαζομένων στα Σωματεία τους.
Δείκτης μετρήσιμος στη δουλειά των εδαφικών Οργανώσεων παραμένει η σύσταση νέων ΚΟΒ και ΟΒ από εργασιακούς χώρους της ευθύνης τους. Κύριο καθήκον για τα Οργανα των εδαφικών Οργανώσεων πρέπει να είναι η αποτελεσματικότητα της καθοδηγητικής δουλειάς στην οικοδόμηση σε εργασιακούς χώρους και κλάδους, το ξεχώρισμα των πρωτοπόρων εργατών και εργατριών και η ένταξή τους στο ταξικό εργατικό κίνημα, αλλά και στο μαζικό κίνημα στο χώρο κατοικίας.
Ορος απαράβατος βέβαια για να εδραιωθεί στις εδαφικές Οργανώσεις η δουλειά με παραγωγικά κριτήρια παραμένει και η στάση των μελών των εδαφικών Οργανώσεων του Κόμματος και της ΚΝΕ στο χώρο εργασίας τους. Η πρωτοπόρα δράση τους, η δουλειά στο Σωματείο τους, η δουλειά με την πολιτική του Κόμματος στον εργασιακό τους χώρο. Ο έλεγχος αυτής της δράσης και του προσανατολισμού είναι υπόθεση της ίδιας της εδαφικής Οργάνωσης που πρέπει να έχει κύριο μέλημα να σπάνε αντιλήψεις στα μέλη της για δράση μόνο στη γειτονιά ή τις ώρες εκτός εργασίας.
Σήμερα είναι ώριμο να εκτιμήσουμε ότι έχουν γίνει σταθερά και ουσιαστικά βήματα στον προσανατολισμό εδαφικών Οργανώσεων στην εργατική τάξη της περιοχής τους ως αποτέλεσμα της αναδιάταξης δυνάμεων με παραγωγικά κριτήρια. Με επιμονή και σταθερότητα απαιτείται να συνεχιστεί η αναδιάταξη αυτή, αλλά και η ενίσχυση των εδαφικών Οργανώσεων με εργατικά στελέχη όταν υπάρχει στο χώρο ευθύνης της Οργάνωσης μεγάλη συγκέντρωση ενός κλάδου.
Παναγιώτης Κατηφές
Μέλος ΓΠ της ΚΟΠ
Ριζοσπάστης - 10 Φεβρουαρίου 2009
