Βασικό σύνθημα του Κόμματος, στηριγμένο στην ενενηντάχρονη ιστορία του, είναι το δίπτυχο «πρωτοπόρα θεωρία - πρωτοπόρα δράση». Ενα σύνθημα δομημένο πάνω σε τρεις αδιαπραγμάτευτους άξονες, που καθιστούν ένα κόμμα κομμουνιστικό.
1. Η αταλάντευτη πίστη στο μαρξισμό - λενινισμό, την κοσμοθεωρία του.
2. Η ακλόνητη λειτουργία του ως κόμμα νέου τύπου, τόσο στην εσωoργανωτική του ζωή και κανόνες, όσο και στις μορφές εφαρμογής της πολιτικής του δράσης.
3. Η προσήλωσή του στο στρατηγικό του στόχο, το σοσιαλισμό.
Με όπλο αυτούς τους άξονες και μελετώντας το βαθμό εφαρμογής τους την προηγούμενη περίοδο, μπαίνουν οι βάσεις για το σχεδιασμό της περιόδου που ακολουθεί. Επομένως εγείρεται ένα ερώτημα: Τον προηγούμενο καιρό, η δράση του Κόμματος δρομολογεί τις κοινωνικές εξελίξεις και καθορίζει τους όρους δράσης του λαϊκού κινήματος, ή μήπως αφουγκράζεται τους προβληματισμούς των λαϊκών στρωμάτων, αξιοποιώντας την ιδεολογική ανωτερότητα των πολιτικών του θέσεων και προσαρμόζει τις κινήσεις του με βάση τα δρώμενα;
Το ΚΚΕ, ως κόμμα νέου τύπου έχει χρέος, προσανατολισμό, να καθοδηγήσει την εργατική τάξη και τα σύμμαχα σε αυτήν στρώματα. Προβάλλοντας το πρωτοπόρο κοινωνικό πρόσταγμα, πρέπει να την κατευθύνει στην επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας σοσιαλιστικής.
Αραγε το ΚΚΕ καθοδηγεί τους σημερινούς αγώνες ή μόνο συμμετέχει και συμβάλλει σε αυτούς, έστω και καθοριστικά εξαιτίας της οργανωτικής του δομής και της λαϊκής απήχησης από την ιστορία του; Απαντώντας την ερώτηση αυτή, βλέποντας πίσω μας τους εργατικούς αγώνες της τελευταίας δεκαετίας τουλάχιστον, τη μορφή και το περιεχόμενο των διεκδικήσεων, την κατάσταση της εργατικής τάξης, το βαθμό συσπείρωσης στα σωματεία και οργάνωσης της πάλης της, καταλήγουμε υποχρεωτικά σε μια αντίφαση. Αν προχωρήσουμε λίγο ακόμη κάνοντας μια ανασκόπηση τόσο στους αγώνες της αγροτιάς, όσο και στις μαθητικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις της τελευταίας περιόδου, αντικρίζουμε την ίδια αντίφαση. 'Η η κοσμοθεωρία του Κόμματος είναι ασταθής, οι πολιτικές θέσεις και το πρόγραμμά του δεν υπερέχουν από τη θεωρία της καπιταλιστικής κοινωνίας, δηλαδή με δυο λόγια η θεωρία του δεν είναι πρωτοπόρα, ή η διαδικασία, η στόχευση και το πολιτικό πρόσταγμα των ταξικών αγώνων του σήμερα είναι τέτοια που παρά την υπαρκτή πρωτοπόρα θεωρία, δεν αναδεικνύουν πρωτοπόρα δράση. Ετσι το σύνθημα αποτελεί αφορμή των συλλογισμών μου, από σύνθεση καταλήγει σε αντίφαση.
Το σύνθημα «πρωτοπόρα θεωρία - πρωτοπόρα δράση» είναι για ένα Κομμουνιστικό Κόμμα διαλεκτικά συνδεδεμένο, ενωμένο όπως ένα δέντρο με τα κλαδιά του. Επομένως, η ερμηνεία της αντίφασης ότι το Κόμμα, ή καθοδήγησε, εφόσον βέβαια το πέτυχε, τους αγώνες στο χώρο π.χ. της Παιδείας σε λάθος κατεύθυνση, ή δεν τους καθοδήγησε αλλά συμμετείχε ενεργά σε αυτούς, και λόγω της μη καθοδήγησης αυτοί κατέληξαν σε λάθος προσανατολισμό, βρίσκεται λίγο πιο πέρα.
Η σκληρή προφανής αλήθεια είναι ότι το Κόμμα, μελετώντας και τηρώντας απαρέγκλιτα τη θεωρία του, έχει διατυπώσει πολιτικές θέσεις με πρωτοπόρα χαρακτηριστικά που τεκμηριώνουν ότι υπερέχει των αστικών θεωριών. Παρ' όλα αυτά, τόσο το κομματικό δυναμικό, όσο και οι συνοδοιπόροι του Κόμματος έχουν σε πολύ μικρό βαθμό εμβαθύνει σε αυτή τη θεωρία. Ετσι, η πρωτοπόρα θεωρία δεν εκτίθεται στη φωτιά της ταξικής διαπάλης της κοινωνίας μας, παρά μόνο σε μικρές δόσεις, που αναδεικνύουν σποραδικά σε πρωτοπόρα τη δράση του Κόμματος. Η πρωτοπόρα δράση, η έννοια της καθοδήγησης και όχι της συμμετοχής στο κίνημα, δεν είναι κτήμα και δεν μπορεί να τη διαμορφώσει και να την αναδείξει στη μάχη το κομματικό δυναμικό. Πόσο μάλλον να αφυπνιστεί ο εργάτης, ο αγρότης, ο φοιτητής, να έρθει σε επαφή και να εμπεδώσει τη θεωρία του Κόμματος, να κατανοήσει την αναγκαιότητα, την υφή, τη μορφή και τη σημασία της οργανωμένης πάλης, στοιχεία απαραίτητα στην πορεία προς την ανατροπή αυτού του βάρβαρου συστήματος.
Ταυτόχρονα, η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού συνεχώς εντείνεται. Οσο ο εργαζόμενος ξεζουμίζεται από την υπερεκμετάλλευση της εργασίας του, τόσο πιο έντονα θα αναζητά λύση στο πρόβλημά του. Αν τη διέξοδο καταλήξει να την αναζητήσει μόνος του χωρίς οργάνωση και πολιτικό πρόσταγμα, αυτό είναι η καλύτερη υπηρεσία στην αστική τάξη που τον ηγεμονεύει. Εξάλλου το βασικότερο στοιχείο της οργανωμένης πάλης είναι η δυνατότητα καθοδήγησης και πρωτοπόρας δράσης μέσα σε αυτή.
Επομένως, είναι επιτακτικό στο 18ο Συνέδριο, το ΚΚΕ να λάβει όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες ώστε να αναδεικνύει την πρωτοπόρα δράση, να είναι καθοδηγητής, ενορχηστρωτής των λαϊκών αγώνων, όχι μόνο αναπόστατος συμμέτοχός τους. Αλλιώς, αντί να κατευθύνουμε το κύμα, τη θύελλα των λαϊκών αντιδράσεων που έρχονται, αυτό θα μας παρασύρει. Η ευκαιρία να ανοίξει μια καθοριστική καμπή στην ανατροπή της σάπιας αστικής τάξης θα χαθεί. Η διαδικασία ωρίμανσης του μονόδρομου της εξέλιξης της κοινωνίας σε σοσιαλιστική, θα πάει χρόνια πίσω.
Μπροστά λοιπόν στο 18ο Συνέδριο, έχουμε χρέος στην ενενηντάχρονη ιστορία του ΚΚΕ να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, τόσο ατομικά, όσο και συλλογικά για την ανάδειξη του ρόλου του, και το σωστό προσανατολισμό στον προγραμματικό του στόχο, το σοσιαλισμό. Κάθε καθυστέρηση ή και απόκλιση από την πορεία αυτή, είναι ευθύνη και πλήγμα όχι μόνο σε εμάς τους ίδιους, αλλά το κυριότερο, αρνητική παρακαταθήκη στις γενιές που έρχονται.
Βαγγέλης Γεωργίου
Ηλιούπολη
Ριζοσπάστης - 6 Φεβρουαρίου 2009
