θα ήθελα, συμβάλλοντας στον προσυνεδριακό διάλογο του Κόμματός μας, να καταθέσω κάποιες σκέψεις το πώς καλύτερα μπορούμε να εξειδικεύσουμε την πείρα του Κόμματος και τις θέσεις μας στο χώρο των τηλεπικοινωνιών.
Καταρχήν η πολιτική συγκυρία μας ευνοεί σημαντικά:
-- 17 χρόνια μετά τη διάσπαση, το Κόμμα μας είναι πιο ισχυρό ιδεολογικά - πολιτικά και οργανωτικά. Εχει πιο ισχυρούς δεσμούς με τα εργατικά στρώματα. Είναι δυναμωμένο στη συνείδηση της πλατιάς μάζας
-- Η οικονομική κρίση (πρώτα στις ΗΠΑ και ετεροχρονισμένα στην Ευρώπη και στην Ελλάδα) φέρνει καθημερινά στα στόματα όλο και περισσότερων αβίαστα έννοιες όπως καπιταλισμός - κραχ - οικονομική κρίση - ανεργία - απολύσεις - ανέχεια, όχι σαν ιδέες μακρινές και συνυφασμένες με άλλες εποχές και κόσμους, όπως άλλοτε, αλλά στοιχεία της πραγματικότητάς τους.
Τα στοιχεία της κρίσης είναι φανερά σε όλους, η ουσία τους όμως;
Γι' αυτό να επεξεργαστούμε τις θέσεις εκείνες που θα οδηγήσουν γρηγορότερα στην οικοδόμηση συμμαχιών, στη συσπείρωση στο δυνάμωμα του ΑΑΔ Μετώπου.
Πώς όμως θα το επιτύχουμε αυτό σε κάθε χώρο δουλειάς, στο χώρο ευθύνης της αχτίδας μας, στον τομέα των τηλ/νιών;
Εχουμε τον άξονα, την πρόταση του Κόμματος, τη γενική πολιτική θέση για ενιαίο κρατικό φορέα τηλ/νιών. Καθήκον μας είναι να τεκμηριώσουμε στα επιμέρους ζητήματα. Πώς θα γίνει αυτό όμως;
Χρειάζεται κατ' αρχήν εμπεριστατωμένη ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης στο χώρο, σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο: Επικαιροποίηση λόγω της απελευθέρωσης της αγοράς, ποιες οι βασικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί, ποιοι μεγάλοι όμιλοι - συμφέροντα έχουν διεισδύσει, ποια τα «στοιχήματα» της άρχουσας τάξης στο χώρο (π.χ. ευρυζωνικότητα/ ηλ. υπηρεσίες/ παρακολουθήσεις/ ΜΜΕ). Οι συγχωνεύσεις - εξαγορές που μπορούν να αλλάξουν τις ισορροπίες. Πώς προχωρά η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου στο χώρο;
Ποιες οι συνέπειες στο λαό:
- Στους εργαζόμενους στον κλάδο: Χαρακτηρίζονται από μεγάλη ποικιλία μορφωτικού επιπέδου και το νεαρό της ηλικίας σε μεγάλο ποσοστό. Ποια η εργασιακή τους κατάσταση; (συμμετοχή σε σωματεία/ απολύσεις/ συμπίεση μισθών/ διεύρυνση του εργάσιμου χρόνου). Ειδικά πρέπει να σταθούμε στις εταιρείες του κλάδου που οδεύουν προς λουκέτο. Σε μερικές από αυτές τις περιπτώσεις οι αγώνες βραχυπρόθεσμα πιθανότατα δε θα έχουν το άμεσο επιθυμητό αποτέλεσμα. Το μη κλείσιμο δηλαδή της επιχείρησης. Το κλείσιμο επιχειρήσεων, ο μαρασμός ολόκληρων κλάδων και η μεταφορά του κεφαλαίου σε άλλους πιο προσοδοφόρους είναι νομοτελειακά φαινόμενα του καπιταλισμού.
- Στο λαό, στο σύνολο του: με τις τιμές να ανεβαίνουν και την ποιότητα να πέφτει.
- Στην ανεξαρτησία της χώρας, καθώς ο κρίσιμος τομέας των επικοινωνιών δίνεται σε ιδιώτες - πολυεθνικές.
Εχει επομένως ιδιαίτερη σημασία να τοποθετηθούμε αναλυτικά και συγκεκριμένα σχετικά με τις στρατηγικές επιδιώξεις της αστικής τάξης. Διαφορετικά η παρέμβασή μας θα περιορίζεται στην πράξη στο επίπεδο της αντιπαράθεσης με την εφαρμογή των μέτρων της κυβερνητικής πολιτικής.
Να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας, την πολιτική μας πρόταση για τον ενιαίο κρατικό φορέα τηλ/νιών και το πώς αυτός μπορεί να στηριχτεί στη χώρα μας, προχωρώντας την κουβέντα στη λαϊκή οικονομία - λαϊκή εξουσία.
Κρατώντας τη θετική πείρα των προηγούμενων ετών κυρίως σε συνδικαλιστικό επίπεδο με την ίδρυση του ΣΕΤΗΠ, τους μικρούς αλλά και μεγάλους αγώνες που έδωσε. Να οργανώσουμε τη διάταξη των δυνάμεών μας, τη δράση μας καλύτερα και με άλλα κλαδικά συνδικάτα. Να δώσουμε το βάρος στις επιχειρήσεις για τη σύσταση σωματειακών επιτροπών. Να επεξεργαστούμε και να παλέψουμε για την πρώτη κλαδική σύμβαση.
Ετσι θα γίνει και ο «Ρ» πραγματικός καθημερινός σύντροφος, γιατί θα είναι απαραίτητος για την πολιτική μας θωράκιση στην τριβή μας με τον κόσμο.
θα έρθει πείρα - προβληματισμός στις ΚΟΒ ερεθίσματα για παραπέρα συζητήσεις, άνοιγμα στον κόσμο, πρωτοβουλίες.
Ο Λένιν έγραφε: «η ζύμωση των γενικότερων θέσεών μας να μη γίνεται μόνο σε "επίσημες ευκαιρίες" αλλά συστηματικά και καθημερινά. Το καθήκον αυτό αφορά όλους μας ανεξαίρετα, απλά μέλη και στελέχη. Είναι στοιχείο της ζωντάνιας της καθημερινής μας δράσης». Για να φτάσουμε να μετράμε αποτελέσματα αυτής της πολιτικής δουλειάς στους πολιτικούς σταθμούς - εκδηλώσεις του Κόμματος.
Και έτσι θα μετρήσουμε βήματα και στο συνδικαλιστικό επίπεδο: συζητώντας π.χ. για την παραγωγικότητα της εργασίας μας σε σχέση με τους μισθούς μας, για το επίπεδο και την ποιότητα ζωής μας σε σχέση με τις τιμές των τηλ/κών προϊόντων. Εχοντας ξεκάθαρο ότι κάθε κουβέντα για την κρίση πρέπει να οδηγεί στην αντίθεση και ρήξη με τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, στη διαμόρφωση αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης. Οι αγώνες καλλιεργούν το έδαφος για πολιτικές διεργασίες, όταν συγχωνεύονται με τη διάδοση της πολιτικής, του προγράμματος του Κόμματος, με τη δράση για την ισχυροποίηση του Κόμματος, την ενίσχυση του ΑΑΔ Μετώπου.
Και έτσι το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ θα γίνει το εφαλτήριο της αντεπίθεσης. Προβάλλοντας την ιστορική αναγκαιότητα αλλά και τη ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού. Αναδεικνύοντας την επαναστατική λύση που καταργεί την αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής, τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς, που οδηγούν στις κρίσεις, στην καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων, που φέρνουν στο κατώφλι μας τον εφιάλτη ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ηρθε η ώρα να πάρει ο λαός την τύχη του στα χέρια του, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές και το κόμμα τους, το ΚΚΕ.
Όλγα Κολιούση
Αχτίδα Τηλεπικοινωνιών
Ριζοσπάστης - 12 Φεβρουαρίου 2009
