Στην «Αυγή» της 24ης του Δεκέμβρη δημοσιεύτηκε ένα άρθρο με υπογραφή Γιάννης Γούναρης και τίτλο «Προς την Οργανωτική Επιτροπή του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ». Ο υπογράφων το άρθρο σημειώνει ότι το είχε στείλει στον προσυνεδριακό διάλογο και δε δημοσιεύτηκε. Πράγματι έτσι είναι. Και η εξήγηση είναι απλή. Τη δίνει ο ίδιος στο κείμενό του. Αντιγράφουμε: «Ο μόνος τρόπος που μπορεί να περάσει και να εφαρμοστεί η Λαϊκή Εξουσία είναι διά της επαναστατικής οδού. Αλλά με ποιες δυνάμεις; Με το 7%; Και από αυτό το ποσοστό, το 60% είναι από 70 χρόνων και πάνω. Γι' αυτό σύντροφοι ας σοβαρευτούμε και να παρατηθούμε από τέτοιου είδους αντιλήψεις και ας δούμε κατάματα τον λαό με τα σημερινά προβλήματά του». Κι αμέσως παρακάτω: «Γι' αυτό, σύντροφοι του ΚΚΕ, με τη διασπαστική τακτική και με το εχθρικό μίσος προς τις αριστερές δυνάμεις, αφήνουμε τους επαγγελματίες ρουσφετολόγους να κρατάνε την κεντρική εξουσία». Ενώ όπως λέει «τώρα... είναι η ευκαιρία να βρεθούμε στην κεντρική σκηνή της εξουσίας και να δώσουμε στον λαό αυτά που χρόνια διεκδικεί, όμως από κυβερνητική πλέον θέση».
Αλλά έχουν κάποια σχέση αυτά με τη συζήτηση για το πώς το ΚΚΕ θα γίνει ισχυρότερο έτσι που να συμβάλει από καλύτερες θέσεις στην ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος, στην ενίσχυση της αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής πάλης, στην αντεπίθεση, με το χτίσιμο του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού;
Απ' αυτά και μόνο τα αποσπάσματα που δημοσιεύουμε ο αρθρογράφος κάνει φανερό πως ενδιαφέρεται για το αντίθετο. Απαιτεί από το ΚΚΕ να εγκαταλείψει τον επαναστατικό του χαρακτήρα, το Πρόγραμμά του, τη στρατηγική του. Προτείνει στο ΚΚΕ να υιοθετήσει τη στρατηγική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, απαιτώντας από το ΚΚΕ να γίνει ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. `Η και ΠΑΣΟΚ. Απαιτεί από το ΚΚΕ να σταματήσει να αγωνίζεται για το σοσιαλισμό και να συμβάλει στη διαχείριση του καπιταλισμού. Καλεί το ΚΚΕ σε συνεργασία με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που επιδιώκει κυβερνήσεις συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ στη λογική της «κεντροαριστεράς» που απέτυχε όπου εφαρμόστηκε ως κυβέρνηση ή ακόμη και της όψιμα εκφρασμένης «κυβέρνησης της αριστεράς» με κεϋνσιανή διαχείριση του καπιταλισμού, όπου την εξουσία θα συνεχίζει να την έχει το κεφάλαιο. Ολ' αυτά όμως είναι σε κόντρα με το ΚΚΕ, τις θέσεις του και τη στρατηγική του. Είναι σε πλήρη αντίθεση με το 18ο Συνέδριο.
Ο προσυνεδριακός διάλογος όμως διεξάγεται με συγκεκριμένες αρχές και πάνω απ' όλα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, τις «Θέσεις της ΚΕ για το 18ο Συνέδριο» και τις «Θέσεις της ΚΕ για το Σοσιαλισμό». Και όχι σε καθολική αντίθεση μ' αυτές, ενάντια σ' αυτές, όπως κάνει ο συγκεκριμένος αρθρογράφος. Με στόχο την ισχυροποίηση του ΚΚΕ για την αντεπίθεση της εργατικής τάξης, τη συμμαχία της με τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, την πάλη τους για τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό και όχι με στόχο τη μετατροπή του ΚΚΕ σε κόμμα του συστήματος για τη διαχείρισή του, δηλαδή να συμβάλει και το ΚΚΕ ώστε ο λαός να βρίσκεται μόνιμα στο «λάκκο των λεόντων», όπως θέλει ο συγκεκριμένος αρθρογράφος.
Θ.
Ριζοσπάστης - 3 Ιανουαρίου 2009
