Και με το ισχύον Πρόγραμμα, και με την πρόταση για το Μέτωπο, και με την επιστημονική επεξεργασία καίριων ζητημάτων, και με την έως τώρα δράση του, το ΚΚΕ αποδεικνύει ότι έχει όλα τα εχέγγυα ώστε να πραγματοποιήσει το Συνέδριο της Αντεπίθεσης και να σημειώσει άλματα για την τελική έφοδο στον ουρανό, που είναι και το μέγα ζητούμενον, προκειμένου να εισέλθουμε, κατά την ωραία διατύπωση του Φρειδερίκου Ενγκελς, «από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της ελευθερίας». Διότι η απήχηση του Κόμματος παραμένει, δυστυχώς, αναντίστοιχη προς τις απαιτήσεις της ελληνικής κοινωνίας - και αν δεν καλυφθεί, με άοκνες προσπάθειες, το κενό, το κεφαλαιοκρατικό σύστημα με τα πολιτικοϊδεολογικά του στηρίγματα, συμπεριλαμβανομένων και των ποικίλων οπορτουνιστικών εκβλαστήσεων, δεξιών και «αριστερών», θα συνεχίσει να μακροημερεύει.
Το ΚΚΕ είναι ο μόνος φορέας που καταδεικνύει τα αίτια και τον χαρακτήρα της οικονομικής κρίσης. Γιατί μελετά το φαινόμενο στη σφαίρα της παραγωγής, που είναι και ο μόνος ενδεδειγμένος επιστημονικά τρόπος, και όχι της κατανάλωσης, όπως πράττουν οι αγοραίοι οικονομολόγοι και οι «μαρξιστές» του γλυκού νερού, που εξωραΐζουν το κεφαλαιοκρατικό σύστημα και μιλούν για «καπιταλισμό - καζίνο», λες και οι κρίσεις δε συνιστούν εγγενές γνώρισμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, περιοδικώς εκδηλούμενο, αλλά παρεπόμενο της τυχοδιωκτικής δραστηριότητας κάποιων τραπεζιτών και άπληστων χρυσοκανθάρων. Γενικά, η αφορμή και η μορφή εκδήλωσης των κρίσεων δεν καθορίζει και το χαρακτήρα τους. Βαθύτερα αίτια τον προσδιορίζουν.
Στις Θέσεις ορθά περιγράφεται η διάταξη των δυνάμεων στην παγκόσμια σκηνή και συμπεριλαμβάνεται και η καπιταλιστική Ρωσία στην πυραμίδα του ιμπεριαλισμού. Σήμερα, μόνο μαρξιστικά αστοιχείωτοι αμφισβητούν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της μεγάλης αυτής χώρας.
Η ποιότητα της δουλειάς του Κόμματος στο διάστημα που μεσολάβησε από το 17ο Συνέδριο, κρίνεται, συν τοις άλλοις, και από την απόδοση των Επιτροπών και Τμημάτων της Κεντρικής Επιτροπής. Η Ιδεολογική Επιτροπή έχει συνεισφέρει τα μέγιστα. Οι επεξεργασίες της επί ποικίλων ζητημάτων της αρμοδιότητάς της, με την αντίκρουση του αντικομμουνισμού και του οπορτουνισμού και την ανάδειξη καίριων ζητημάτων, είναι εύστοχες κι αποτελεσματικές. Φρονώ ότι η επίθεση κατά των σύγχρονων μορφών του αντικομμουνισμού και του οπορτουνισμού, ιδίως εκείνου που παρουσιάζεται με ψευτοεπαναστατικό και «μοντέρνο» προσωπείο και αναθεωρεί εντέχνως το υπόβαθρο του Μαρξισμού-Λενινισμού, πρέπει να ενταθεί. Η προβολή και υπεράσπιση των αρχών, από την οποία κρίνονται πολλά, πάνω απ' όλα!
Είχα την τύχη να παρακολουθήσω, τον προηγούμενο χειμώνα, την ημερίδα για την ενέργεια, και, τον περασμένο Ιούνη, την εκδήλωση για τους δρόμους του πετρελαίου. Το Οικονομικό Τμήμα μελετά με πλήρη επιστημονική επάρκεια σύνθετα ζητήματα - κλειδιά του παγκόσμιου γίγνεσθαι. Αμφιβάλλω αν τα ακαδημαϊκά ιδρύματα μπορούν να πραγματοποιήσουν ανάλογες εκδηλώσεις.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος του ΚΚΕ στην ανασύνταξη και τον ορθό προσανατολισμό του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και οι συναντήσεις που διοργανώνει αποτελούν μιαν ακόμα χειροπιαστή μαρτυρία της ακτινοβολίας του, προσμετρούμενης, αυτή τη φορά, στην αποτελεσματική δραστηριότητα του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων.
Οι ποικίλες πολιτιστικές παρεμβάσεις, τώρα τελευταία, του Κόμματος, με κριτήριο την υψηλή ποιότητα, συστατικό στοιχείο της οποίας συνιστά πάντα ο κοσμοανορθωτικός χαρακτήρας της αυθεντικής τέχνης, δείχνουν ότι το ποιητικό αίτημα «Ας μη το κρύβουμε / διψάμε για ουρανό!» (Μίλτος Σαχτούρης) συνιστά κι ελπιδοφόρο αίτημα της οργανωμένης εμπροσθοφυλακής του ελληνικού προλεταριάτου.
Τα κείμενα του Κόμματος και τα άρθρα των ιστορικών του για την οπορτουνιστική στροφή του 1956 και τα αρνητικότατα παρεπόμενά της αποδεικνύουν ότι η αλήθεια άρχισε να λάμπει. Εδώ, θεωρώ χρέος μου να θίξω ένα ζήτημα ηθικής τάξεως. Φθίνει συνεχώς η γενιά εκείνων που αντιτάχθηκαν τότε στον ρεβιζιονισμό και απομακρύνθηκαν από τις γραμμές του ΚΚΕ. Οσοι συνεχίζουν να παραμένουν πιστοί στον Μαρξισμό-Λενινισμό επιβάλλεται να αποκατασταθούν. Πρόκειται για στοιχειώδη πράξη αναγνώρισης και δικαίωσης.
Ο «902» εξελίσσεται θετικά, ενώ η «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» έχει βελτιωθεί αισθητά. Τα περισσότερα άρθρα εκπληρώνουν την αποστολή της. Δυστυχώς, δεν ισχύει το ίδιο και για τον «Ριζοσπάστη». Ενίοτε θυμίζει συνδικαλιστικό έντυπο, παρά όργανο της Κεντρικής Επιτροπής. Απαραίτητη προϋπόθεση για να αυξηθεί η κυκλοφορία του είναι να ανέβει το επίπεδό του. Στη σύνθεση της εργατικής τάξης το διανοητικά εργαζόμενο τμήμα της καταλαμβάνει σημαντικό χώρο. Η εφημερίδα πρέπει να κεντρίζει τα ενδιαφέροντα και αυτής της μερίδας (όπως και κάθε αναγνώστη βαθιά καλλιεργημένου), ώστε να την αποσπάσει από την επιρροή της αστικής και μικροαστικής διανόησης και να την καταστήσει δρώσα δύναμη ανατροπής. Χρέος του «Ριζοσπάστη» είναι να ανεβάζει το επίπεδο συνείδησης του προλεταριάτου και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Να διαμορφώνει αγωνιστές με ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που τους φλογίζει το πάθος της πολύπλευρης γνώσης και της αισθητικής απόλαυσης. Αγωνιστές - ελκτικό πρόπλασμα της κοινωνίας την οποία πασχίζουμε να εγκαθιδρύσουμε, όχι μονοδιάστατα όντα με εργατίστικη αντίληψη και νοοτροπία. Μια σύγκριση με την ποιότητα των φύλλων της περιόδου 1944-1947, όταν αποτελούσε σχολή δημοσιογραφίας και τα κείμενά της τα κοσμούσαν υπογραφές έξοχων πνευμάτων, δείχνει, θαρρώ, προς ποια κατεύθυνση οφείλει να στραφεί η εφημερίδα μας.
Το ΚΚΕ έχει όλα τα εφόδια να πραγματοποιήσει όχι απλώς ένα Συνέδριο Αντεπίθεσης, αλλά ένα Συνέδριο το οποίο θα βοηθήσει τις ζωντανές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας να συνειδητοποιήσουν τη δύναμη και την αποστολή τους, ώστε να πρωταγωνιστήσουν στις επερχόμενες μάχες κοσμογονικά.
Ανδρέας Σκαμπαρδώνης
Ριζοσπάστης - 14 Δεκεμβρίου 2008
