Είναι συνηθισμένη πρακτική των πολιτικών κομμάτων να αντιπαρατίθενται στη βάση των προγραμματικών τους θέσεων και την εκάστοτε πολιτική τους επιχειρηματολογία πάνω στα πολιτικοοικονομικά ζητήματα κτλ. Πέρα όμως από αυτό το μέρος αντιπαράθεσης υπάρχει και ένα ακόμη: ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ των αντιπαρατιθέμενων. Δεν αρκεί κάποιος να πει ορθά λόγια αλλά, πρέπει και να τα εννοεί. Μας ενδιαφέρει λοιπόν όχι μόνο τι λέει, αλλά και ποιος τα λέει.
Αν παραβλέψουμε το ηθικό μέρος δηλαδή και μείνουμε μόνο στο τι λέει, τότε είναι σίγουρο ότι θα παρασυρθούμε και θα ακολουθήσουμε τον κάθε αριβίστα, καιροσκόπο, τυχοδιώκτη κτλ.
Σε ενίσχυση αυτών που ισχυρίζομαι θα επικαλεστώ τον ίδιο το λόγο του κόμματός μας, όπου συχνά αναφέρεται στην 90χρονη αγωνιστική Ιστορία του στους ήρωες και στις ηρωίδες που έδωσαν και τη ζωή τους ακόμη για τις ιδέες τους και για το καλό του λαού μας. Αρα, δεν περιοριζόμαστε μόνο στο τι λέμε, αλλά δηλώνουμε και ποιοι είμαστε εμείς που τα λέμε. Η αναφορά τελικά του ποιος είμαι, παραπέμπει συνειρμικά και με σαφήνεια στο ηθικό μέρος του ομιλούντος. Μ' άλλα λόγια η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να φαίνεται τίμια, αλλά και να είναι (η παράφραση του ρητού δική μου). Συνεπώς, δεν μπορεί να αγνοηθεί το μέρος αυτό, το ποιος τα λέει.
Και εξηγούμαι γιατί κάνω αυτή την εισαγωγή: Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο ότι τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου τον δημιούργησε με δική του πρωτοβουλία το ΚΚΕ. Τα λοιπά κόμματα που τον απαρτίζανε ήτανε διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί, προοδευτικοί και σοσιαλιστές προερχόμενοι από πολιτικούς σχηματισμούς - σφραγίδες που μέρα με τη μέρα βαδίζανε προς την πλήρη εξαφάνιση. Συγκεκριμένα: Ελληνική Αριστερά, Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά, Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας, Σοσιαλιστική Παράταξη Ελλάδας, Δημοκρατική Ενωση, Προοδευτικό Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας και Σοσιαλιστική Ενωση.
Θέλω να ρωτήσω προ της δημιουργίας του Συνασπισμού, ποιος μπορεί να ισχυριστεί στα σοβαρά ότι γνώριζε τα στελέχη αυτών των κομμάτων;
Το ΚΚΕ λοιπόν τους μάζεψε, τους έδειξε εμπιστοσύνη, πιστεύοντας έτσι ότι θα δοθεί άλλη εικόνα, ενθαρρυντική στους Ελληνες πολίτες. Κατ' εμέ μεγάλο λάθος, βλέπε ΕΔΑ που τη «φάγαμε» στη μάπα κι αυτήν για χρόνια με τους εσωτερικάκηδες, άλλα λουλούδια αυτά που υπολείμματά τους στεγάζονται τώρα στο σημερινό Συνασπισμό. Αλήθεια, τώρα πώς βολεύονται τα υπολείμματα του ΚΚΕ εσωτερικού χωρίς τον τίτλο τους; Τόσο κομμουνιστές ήτανε, δεν ντρέπονται. Τους έδωσε βήμα και θέσεις το ΚΚΕ. Πολλοί από αυτούς αναδείχτηκαν πολιτικά, έγιναν αναγνωρίσιμοι («προσόν» απαραίτητο σήμερα για πολιτική ανέλκυση και απόκτηση δόξας και πλούτου) απέκτησαν λοιπόν ισχύ, και τότε δε βολεύονταν πλάι σ' ένα ισχυρό ΚΚΕ που το 'βλεπαν εμπόδιο στα υστερόβουλα και φιλοκαπιταλιστικά σχέδιά τους.
Ξεχνώντας πως ό,τι απέκτησαν το χρωστάνε στο ΚΚΕ που τους μάζεψε από το πολιτικό περιθώριο και αφού φάγανε και στρογγυλέψανε καρδαμωμένοι τώρα πολιτικά, θέλανε να κυριαρχήσουν όχι μόνο στο χώρο του Συνασπισμού, αλλά και σ' αυτόν του δημιουργού τους, του ΚΚΕ, έχοντας βέβαια και την αμέριστη συμπαράσταση των ριψάσπιδων υπονομευτών εκ των έσω του ΚΚΕ με πρώτους και «καλύτερους» τους Αλαβάνο, Ανδρουλάκη, Δραγασάκη, Δαμανάκη, αυτούς που ανατράφηκαν μέσα στις γραμμές του ΚΚΕ και η ανταμοιβή γι' αυτό ήταν να συμμαχήσουν με τους πρώτους και να προτείνουν τη διάλυσή του και όταν δεν κατορθώθηκε αυτό - τόσο ήταν το ιδεολογικό τους υπόβαθρο - την «έστριψαν διά του αρραβώνος» για να στεγαστούν - τότε, γιατί τώρα μερικοί στεγάζονται αλλού - στο Συνασπισμό που άλλος δημιούργησε, έχοντας έτσι τη δόξα και ό,τι άλλο υπονοεί αυτή. Βολεύτηκαν λοιπόν στη δεύτερη κατοικία τους αλλά δεν αλλάξανε το οικόσημο. Εξακολούθησαν και εξακολουθούν να κρατάνε τον τίτλο του συνασπισμού έως και σήμερα με μικρές διαφοροποιήσεις.
Τους κατηγορώ λοιπόν όλους αυτούς - και περισσότερο αυτούς εκ των έσω: Για ΑΝΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ και ΠΡΟΔΟΣΙΑ, για τιτλοκάπηλους, για αριβίστες και καιροσκόπους, για αποπροσανατολιστικό ανάχωμα στήριξης του καπιταλιστικού συστήματος. Αλλωστε, δε μιλάνε για ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, παρά μόνο για τη διαχείρισή του. Και μη μου πει κανείς απ' αυτούς ότι θέλουν Σοσιαλισμό όπως τον θεμελίωσαν οι κλασικοί του Μαρξισμού - Λενινισμού. Μήπως είστε όλοι εσείς κομμουνιστές - χωρίς να ψηφίζετε το ΚΚΕ - και δεν το ξέρω...
Δεν τους επιτρέπεται να αυτοαποκαλούνται αριστεροί. Αυτή η έννοια είναι ταυτισμένη ιστορικά με το ΚΚΕ ως του μόνου αντίπαλου του καπιταλιστικού συστήματος.
Αν ήτανε έντιμοι όλοι αυτοί οι «μαϊμού - αριστεροί», τότε που δεν πέτυχαν να διαλύσουν το ΚΚΕ θα έπρεπε να πάνε στα σπίτια τους κυριολεκτικά, να διέλυαν τον Συνασπισμό και όχι να κρατάνε ένα κόμμα με τον ίδιο τίτλο (που το ΚΚΕ δημιούργησε). Να εξαφανίζονταν από την πολιτική σκηνή για πάντα (αυτό απαιτούν οι κανόνες της ηθικής). Γιατί την όποια καταξίωση και αναγνωρισιμότητα έχουν τη χρωστάνε στο ΚΚΕ. Εδώ είναι η ΑΝΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ και η ΤΙΤΛΟΚΑΠΗΛΙΑ τους.
Αν ήτανε έντιμοι να ξεκινούσαν μόνοι τους στον πολιτικό στίβο και όχι να χρησιμοποιούσαν σαν βήμα πολιτικής ανέλκυσης το χώρο του ΚΚΕ. Θα γραφτούνε στην ιστορία του ΚΚΕ ως αλλαξοπιστήσαντες προδότες. Ντροπή τους!
Είναι υποχρεωμένοι όμως να δηλώνουν συνεχώς ότι δεν έχουν καμιά σχέση με τον κομμουνισμό - όσοι στεγάστηκαν πολιτικά στο ΚΚΕ ή την απομίμηση αυτού (ΚΚΕ εσωτερικού) - προς αποφυγή τυχόν ταυτίσεων υμών με τους κομμουνιστές εκ μέρους των πολιτών, οι οποίοι στο μεταξύ διαπαιδαγωγούνται αρνητικά βλέποντας κάποιους για κάποια χρόνια να είναι κομμουνιστές και μετά να κατρακυλούν από το ένα κόμμα στο άλλο. Κι εδώ πρακτικά κάνω μια ερώτηση προς τους λακίσαντες: α) Τόσα χρόνια που ήτανε στο ΚΚΕ δεν αντιλήφθηκαν ότι κάνουν λάθος; - λόγο για τον οποίο βέβαια αποχώρησαν μετά από δηλώσεις τους. Κάτι βέβαια που μπορεί να επαναληφθεί και στον νέο τους πολιτικό χώρο κ.ο.κ. β) Μπορεί να θεωρηθεί κανείς ευφυής νους όταν κάποιες δεκαετίες πιστεύει κάτι σαν σωστό και μετά διαπιστώνει ότι έκανε λάθος; Και αν το καταφέρει ακόμη μια φορά αυτό - να διαπιστώσει δηλαδή ότι και εκεί που πήγε (βλέπε Ανδρουλάκη, Δαμανάκη κ.ά.) - έκανε λάθος, τότε τους παραπέμπω στο αρχαίο ρητό «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού».
Τον Αλαβάνο που το ΚΚΕ τον είχε για χρόνια ευρωβουλευτή και ανδρώθηκε μέσα στο ΚΚΕ, πώς να τον χαρακτηρίσω που ηγείται κόμματος - που δημιούργησε το ΚΚΕ - σε αντίπραξη με αυτό; Του πρέπουν και αυτουνού οι παραπάνω χαρακτηρισμοί που απευθύνω και στους προηγούμενους.
ΥΓ: Θεωρώ ότι ήταν λάθος να δημιουργήσουμε τον Συνασπισμό μαζεύοντας από το πολιτικό περιθώριο - υπολείμματα αστεροειδών νεφελωμάτων - να τους καρδαμώσουμε και να τους έχουμε τώρα στα πόδια μας σαν «ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ».
Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν εννοώ να μην κάνουμε συνεργασίες με κόμματα, κινήσεις, άτομα κτλ. εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις όπως π.χ. οι δηλωμένες αντικαπιταλιστικές τους θέσεις και φυσικά πρότερο έντιμο πολιτικό, κοινωνικό και οικογενειακό ακόμη βίο.
Και κάτι ακόμη. Η ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος δε θα γίνει οπωσδήποτε από ευκαιριακές συμμαχίες αμφίβολης αποτελεσματικότητας αλλά από ταξική συνειδητοποίηση των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Και αυτή μπορεί να γίνει χωρίς αυτούς τους ηγετίσκους. Αρκεί το ΚΚΕ να βρει το σωστό τρόπο για αυτή την ταξική συνειδητοποίηση που με τη σειρά θα δημιουργήσει τη λαϊκή πλειοψηφία για την ανατροπή του καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση μιας πραγματικής κομμουνιστικής εξουσίας.
Λάζαρος Τσιανάκας
Αγ. Αθανάσιος Θεσσαλονίκης
Ριζοσπάστης - 30 Ιανουαρίου 2009
