Σύντροφοι, οι Θέσεις της ΚΕ για το Σοσιαλισμό είναι μια μεγάλη προσφορά, όχι μόνο για το Κομμουνιστικό Κίνημα στη χώρα μας, αλλά και για το παγκόσμιο συνεπές κομμουνιστικό κίνημα. Αυτό δείχνει την ωρίμανση του Κόμματός μας που με τη βαθιά μελέτη της πορείας της κομμουνιστικής οικοδόμησης στη Σοβιετική Ενωση με βάση τις αρχές του Μαρξισμού - Λενινισμού, φωτίζει πολλές άγνωστες πλευρές του Σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα τον 20ό αιώνα.
Σύντροφοι, πρέπει να τονίσουμε ξανά και ξανά να γίνει συνείδηση σε κάθε μαρξιστή λενινιστή, κάθε συνεπή κομμουνιστή, αυτό που πονάει την αστική τάξη της χώρας μας, αλλά και την παγκόσμια αστική τάξη, τον ιμπεριαλισμό γενικότερα, είναι η περίοδος Λένιν - Στάλιν. Ιδιαίτερα δε την περίοδο που επικεφαλής του Κόμματος των Μπολσεβίκων ήταν ο Στάλιν, τέθηκαν οι βάσεις για τη σοσιαλιστική ανοικοδόμηση της χώρας, αφού πρώτα απαλλοτριώθηκαν οι καπιταλιστικές ιδιοκτησίες στα εργοστάσια, στις τράπεζες, μέσα μεταφοράς, τη γη. Με λίγα λόγια, καταργήθηκε η ατομική ιδιοκτησία των πλουτοκρατών. Είναι η κολεκτιβοποίηση 25 εκ. ατομικών μικροϊδιοκτητών αγροτών, αυτή δε την περίοδο η βιομηχανική ανάπτυξη της Σοβιετικής Ενωσης ήταν καθυστερημένη σε σχέση με τα καπιταλιστικά κράτη κατά 50 - 100 χρόνια. Ο Σοβιετικός λαός θα 'πρεπε αυτό το διάστημα να το καλύψει σε 10 χρόνια. Αν αυτό δεν επιτυγχάνονταν, οι καπιταλιστές θα τον συνέτριβαν και έτσι άρχισε η βιομηχανοποίηση της χώρας με την ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας, τον εξηλεκτρισμό, την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου. Κατασκευάστηκαν γιγαντιαία εργοστάσια, ηλεκτρικοί σταθμοί, βελτιώθηκε ριζικά το βιοτικό επίπεδο του λαού και ανέβηκε η εκπολιτιστική του διαπαιδαγώγηση. Ενώ ταυτόχρονα κατασκευάζονται πανεπιστήμια, σχολεία, νοσοκομεία, λέσχες, λαϊκές κατοικίες. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, επεξεργάζονταν πεντάχρονα σχέδια ανάπτυξης της λαϊκής οικονομίας. Σε ολόκληρη τη Σοβιετική Ενωση αναπτύχθηκε μια γιγαντιαία δημιουργική εργασία. Σ' αυτήν την ηρωική εποχή, τους πάντες είχε καταλάβει ένας πρωτοφανής ενθουσιασμός (Σταχανοφικό Κίνημα) για δουλειά, που ο ρυθμός της ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Στην αγροτική οικονομία, η κολεκτιβοποίηση γινόταν κάτω από συνθήκες σκληρού αγώνα κατά των εχθρών του κολχόζνικου συστήματος. Οι κουλάκοι αντιστέκονταν, φτάνοντας πολλές φορές μέχρι το έγκλημα. Κατέστρεφαν αγροτομηχανές, έκαιγαν κτίρια του κολχόζ, δηλητηρίαζαν ζώα, κατέστρεφαν τις σοδειές σταριού, σκότωναν δραστήρια μέλη, τους εργάτες που έρχονταν από τις πόλεις για βοήθεια. Εκαναν αντισοβιετικές ενέργειες, δεν πουλούσαν στάρι στο σοβιετικό κράτος και το άφηναν να σαπίζει. Οι δε κουλάκοι της Σιβηρίας είχαν τεράστιες ποσότητες σταριού στις αποθήκες, που έφτανε για αρκετά χρόνια, ενώ οι πόλεις, τα βιομηχανικά κέντρα, ο στρατός ήταν διαρκώς κάτω από την απειλή της πείνας. Ο κάθε καλόπιστος άνθρωπος αντιλαμβάνεται κάτω από ποιες συνθήκες σκληρής ταξικής πάλης γινόταν η σοσιαλιστική οικοδόμηση. Και το ερώτημα που μπαίνει είναι τι έπρεπε να κάνει η Σοβιετική εξουσία, πώς θα αντιμετώπιζε τους αντεπαναστάτες, τους Τροτσκιστές, Μπουχαρινιστές, Ζηνοβιστές, που εναντιωνόντουσαν με όλα τα μέσα στη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Γι' αυτό το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, ο ιμπεριαλισμός, η αστική τάξη της χώρας μας με τους κονδυλοφόρους της, οι θλιβεροί αποστάτες του κομμουνιστικού κινήματος, αναθεωρητές εγχώριοι και ξένοι ξερνούν το δηλητήριό τους ενάντια σ' αυτή την ηρωική εποχή. Και στο πρόσωπο του Ι.Στάλιν κτυπούν τον κομμουνισμό. Ολα αυτά τα χρόνια, έχουν ρίξει τόνους λάσπης σ' έναν γιγάντιο ηγέτη του Κόμματος των Μπολσεβίκων και του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, για να τον αφανίσουν, να τον σβήσουν από τη μνήμη εκατομμυρίων εργατών όλου του κόσμου. Ο θλιβερός Χρουστσώφ στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, άρχισε το καταστρεπτικό του έργο, δηλώνοντας ότι κριτικάρει τον Στάλιν για να αποκατασταθεί ο Λενινισμός στην αρχική του αγνότητα και να βελτιωθεί το κομμουνιστικό σύστημα. Το ίδιο έκανε και ο ανεκδιήγητος Γκορμπατσώφ με το πρόσχημα της επιστροφής στον Λένιν. Επαναφέρανε τον Τσάρο και αναστήσανε τον άγριο καπιταλισμό.
Σύντροφοι, την 35χρονη ηρωική αυτή εποχή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, η Σοβιετική Ενωση με τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και την κολεκτιβοποίηση της αγροτικής οικονομίας, έκανε αστρονομικά άλματα με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Αν σκεφτεί κανείς σε τι κατάσταση ήταν η τσαρική Ρωσία, επρόκειτο για μια απόλυτη μεσαιωνική φεουδαρχική εξουσία με ένα κατά κύριο λόγο αγροτικό και αναλφάβητο πληθυσμό, που ζούσε στον σκοταδισμό και την πιο μαύρη εξαθλίωση, σε μια κατάσταση χρόνιου υποσιτισμού. Το ηρωικό κόμμα των Μπολσεβίκων, υπό την ηγεσία του Ι. Στάλιν, του μεγάλου στρατηλάτη του πατριωτικού πολέμου, που τσακίζοντας τις ορδές του Ναζισμού παρέλαβε την τσαρική Ρωσία με το ξύλινο αλέτρι και την έφτασε στο διάστημα και στο ατομικό όπλο. Ο,τι και να λένε γι' αυτόν και να λυσσομανούν οι ιμπεριαλιστές και τα φερέφωνά τους, τέτοιους ηγέτες η Ιστορία και οι Λαοί δεν τους λησμονούν. Ακόμα και ο Τσόρτσιλ στην ομιλία του στη Βουλή των Λόρδων στις 28-12-1959 για τα 80 χρόνια από τη γέννηση του Στάλιν, μεταξύ των άλλων είπε τα εξής: Μεγάλη ευτυχία για τη Σοβιετική Ρωσία ήταν ότι στα χρόνια των σκληρών δοκιμασιών καθοδήγησε ο μεγαλοφυής και ακλόνητος στρατηλάτης Ι.Β.Στάλιν. Ηταν εξέχουσα προσωπικότητα, πολυμορφωμένος, ακατάβλητος, ισχυρής θέλησης. Η συνάντηση μαζί του προκαλούσε μέγιστη εντύπωση. Η επιρροή του στους ανθρώπους ήταν ακαταμάχητη. Στη διάσκεψη της Γιάλτας, όταν έμπαινε στην αίθουσα συνεδριάσεων, όλοι εμείς που συμμετείχαμε σηκωνόμασταν όρθιοι. Σάμπως να μας διέταζε κάποιος και είναι αξιοπερίεργο και ανεξήγητο γιατί στεκόμασταν σε στάση προσοχής. Κατείχε βαθιά και συνετή σοφία. Ηταν ανυπέρβλητος μάστορας, που τα κατάφερνε να βρίσκει στις δύσκολες στιγμές διέξοδο από την πιο αδιέξοδο κατάσταση στις τραγικές στιγμές. Αυτή σύντροφοι η ανυπέρβλητη προσωπικότητα μετά τον Λένιν προκαλούσε το δέος και τον θαυμασμό ακόμα και στους εχθρούς του και τους αντιπάλους του.
Σύντροφοι, φρονώ ότι αφετηρία στην οπισθοδρόμηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, στάθηκε το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ. Το 1956 η ανάδειξη του Χρουστσώφ στην ηγεσία του Κόμματος των Μπολσεβίκων, η δαιμονολογία στο πρόσωπο του Στάλιν, η διαγραφή χιλιάδων Μπολσεβίκων, ο ιδεολογικός οπορτουνισμός, είχε στην πορεία τα γνωστά αποτελέσματα. Στις ηγεσίες των περισσότερων Κομμουνιστικών Κομμάτων αναρριχώνται ή επιβάλλονται ανανεωτές. Αρχίζουν οι συμβιβασμοί και οι υποχωρήσεις απέναντι στον Ιμπεριαλισμό. Καλλιεργούνται αυταπάτες για το ειρηνικό πέρασμα. Η Σοβιετική δημοκρατία γίνεται δημοκρατία όλου του λαού. Τους ιλιγγιώδους ρυθμούς ανάπτυξης της ΕΣΣΔ της εποχής του Στάλιν, διαδέχονται η στασιμότητα, η διαφθορά, ο παράνομος πλουτισμός. Αναπτύχθηκε η δεύτερη οικονομία. Τα κείμενα των θέσεων για το Σοσιαλισμό δίνουν απάντηση και φωτίζουν τις αιτίες των ανατροπών. Πως στο κόμμα των Μπολσεβίκων αναπτύχθηκαν αριβιστές, μικροαστικά στοιχεία, οπορτουνιστές. Ενας από τους κύριους λόγους ήταν ότι το ΚΚΣΕ πλήρωσε βαρύτατο φόρο αίματος στα πεδία των μαχών με το Ναζισμό. Χιλιάδες πρωτοπόρα στελέχη και μέλη, ο ανθός του κόμματος χάθηκαν και αντικαταστάθηκαν με άπειρα και καριερίστικα στοιχεία. Η πορεία του πάλαι ποτέ ηρωικού και δοξασμένου ΚΚΣΕ ήτο προδιαγραμμένη, το οδήγησε στον έσχατο ξεπεσμό και στον εκφυλισμό του. Οσοι πίστευαν ότι με την ανατροπή ήρθε το τέλος της Ιστορίας είναι βαθιά νυχτωμένοι. Τα συνεπή Κομμουνιστικά Κόμματα κάθε χώρας θα βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα, αντλώντας πολύτιμη πείρα από την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση και στις άλλες χώρες. Χωρίς στρεβλώσεις και παρεκκλίσεις από τα Μαρξιστικά - Λενινιστικά χαρακτηριστικά που πρέπει να διαφυλάττει σαν κόρη οφθαλμού κάθε Κομμουνιστικό Κόμμα.
Ο 21ος αιώνας θα 'ναι αιώνας επαναστάσεων για την απελευθέρωση της παγκόσμιας εργατικής τάξης από τα δεσμά του κεφαλαίου.
Ζήτω το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ.
Κωστάρας Ασημάκης
Αιγάλεω
Ριζοσπάστης - 30 Ιανουαρίου 2009
