Σύντροφοι, συντρόφισσες λόγω του σοβαρού προβλήματος της υγείας μου σκέφτηκα να μην πάρω μέρος στο 18ο Συνέδριο του Κόμματος για τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό. Διαβάζοντας όμως τις τοποθετήσεις αρκετών προσώπων - συντρόφων και φιλοκομματικών - για το 18ο Συνέδριο, από τις 2 Νοέμβρη μέχρι σήμερα, νιώθω την ανάγκη να εκφράσω τη διαφωνία μου με όλους εκείνους που αναζητούν ευθύνες από την ΚΕ του ΚΚΕ για την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στη ΣΕ και στις άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες.
Αρκετές τοποθετήσεις για τον προσυνεδριακό διάλογο είναι εκτιμήσιμες και αξιόλογες, όμως δεν έχουν την ιστορική χρονολογική αναφορά στις περιόδους των κοινωνικών μετασχηματισμών των κοινωνιών από το πρωτόγονο κοινοτικό σύστημα μέχρι και το καπιταλιστικό, και τελευταία το σοσιαλιστικό σύστημα που ανατράπηκε.
Σύντροφοι, συντρόφισσες και καλοπροαίρετα πρόσωπα που πήραν ή προετοιμάζονται να πάρουν μέρος στον προσυνεδριακό διάλογο, εάν δεν εκτιμήσουμε χρονολογικά πώς αναπτύχθηκε ένα κοινωνικό σύστημα μέσα σε άλλο παλαιότερο, που ως φαίνεται ιστορικά επικράτησαν, ίσως τότε θα μπορούμε να βγάζουμε σωστά ιστορικά συμπεράσματα για τις ανατροπές.
Περιληπτικά θέλω να εκφράσω τις σκέψεις μου, για παράδειγμα ο καπιταλισμός αναπτύχθηκε μέσα στο φεουδαρχισμό πάνω από 300 χρόνια και επικράτησε του φεουδαρχισμού, όπως σε όλους μας είναι γνωστό, ως αστική επανάσταση.
Ο σοσιαλισμός δεν είχε την ιστορική χρονολογική διάρκεια, όπως τα άλλα κοινωνικά συστήματα, για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να αποκτήσει ερείσματα στήριξης και να επικρατήσει του καπιταλιστικού συστήματος, χωρίς ανατροπές και πισωγυρίσματα. Παίρνοντας υπόψη την Οκτωβριανή Επανάσταση με πόση λύσσα επιτέθηκαν, η τότε αστική τάξη ενάντια στην Οκτωβριανή Επανάσταση, ώστε να πνίξουν το καινούριο που γεννιόταν τότε, με την ΑΝΤΑΝΤ και στη συνέχεια με το Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Υπόψη, η προετοιμασία της επανάστασης στη Ρωσία, χρονολογικά και ιστορικά, ήταν λιγότερο από 40 χρόνια. Ο Λένιν στην πράξη εφάρμοσε την επιστημονική θεωρία του Μαρξ. Αυτή η σοσιαλιστική κοινωνία για την αστική τάξη έπρεπε να ανατραπεί, ώστε να μην έχει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί και να επικρατήσει, γι' αυτό ρίχνουν τόση λάσπη ενάντια των ηγεσιών αυτών των χωρών, και γίνεται προσπάθεια να πλαστογραφήσουν την Ιστορία, και προετοίμασαν όλους εκείνους τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς για να τρομοκρατήσουν τους λαούς, να δολοφονούν και να πυροβολούν 15χρονα παιδιά, που σε όλους είναι γνωστά. Η αστική τάξη νομίζει ότι έχει δέσει τον τροχό της Ιστορίας και οι λαοί θα είναι υποχρεωμένοι να ζουν την καπιταλιστική - ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα σαν θεϊκό φαινόμενο. Εδώ έχουμε υποχρέωση να μελετάμε την ιστορία από την αρχή, και να μη στεκόμαστε μόνο στα τελευταία γεγονότα των ανατροπών και απόδοσης ευθυνών στις ηγεσίες των ΚΚ και των ηγετών.
Σύντροφοι, συντρόφισσες, όποιος διάβασε την εισήγηση του τότε γραμματέα του ΚΚΣΕ, Ν. Σ. Χρουστσόφ, στο 22ο Συνέδριο μπορούσε ο κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος να διαπιστώσει τους σκοπούς για τους οποίους ήταν ενταγμένος να υπηρετεί ο ίδιος ο Χρουστσόφ και η ομάδα του, κατηγορώντας την προσωπολατρία, και άλλα αξιόλογα πρόσωπα της περιόδου εκείνης, όπως τους Μόλοτοφ, Καγκάνοβιτς, Μάλενκοφ, Βοροσίλοφ, Μπουλγκάνιν, Περβούχιν, Σαμπούροφ, Σεπίλοφ. Λέει η εισήγηση του Χρουστσόφ «εναντίον της λενινιστικής γραμμής εκδηλώθηκε η φραξιονιστική αντικομματική ομάδα», όπου έπαιρναν μέρος αυτοί που ανέφερα παραπάνω, για να συγκαλύψει τη δική του ρεβιζιονιστική, φραξιονιστική, αντιδημοκρατική, αντιλενινιστική πολιτική και της ομάδας του. Η καθαίρεση του Χρουστσόφ από τη θέση του Γενικού Γραμματέα το 1957, γράφει ο Γιώργος Τσούπρος, 2/12/08, είναι λίγο αμφίβολη γιατί την περίοδο εκείνη κυκλοφορούσε η φήμη ότι ευρισκόμενος ο Χρουστσόφ στο εξωτερικό, ο Σουσλόφ συγκάλεσε την ΚΕ του ΚΚΣΕ για την καθαίρεσή του. Ο Χρουστσόφ ειδοποιήθηκε από ένα μέλος της ΚΕ και γύρισε πίσω και έτσι η καθαίρεσή του δεν πέτυχε. Αυτό όμως που μένει να γίνει είναι η μελέτη, από την ΚΕ του ΚΚΕ και το Ιστορικό Τμήμα της, ως γεγονός για την καθαίρεση την περίοδο εκείνη.
Ο Γιώργος Τσούπρος γράφει ακόμη για τη χωρίς δίκη εκτέλεση του Λαυρέντι Μπέρια από την ομάδα του Χρουστσόφ. Και εγώ ξέρω ότι δεν ήταν μόνο ο Μπέρια, ήταν άλλα 28 άτομα. Η καθαίρεση του Χρουστσόφ και η επάνοδός του σε αυτή με τα όπλα του Στρατάρχη Ζούκοφ που ήταν και ο κορυφαίος εκφραστής της τάξης των επαγγελματιών μέσα στο στρατό και κυρίως η βαθιά αντιδραστική επίθεση του Χρουστσόφ ενάντια στον Στάλιν. Αφού είναι έτσι όπως τα γράφει ο Γιώργος Τσούπρος, τότε πως πρέπει να αξιολογήσει την υπεράνθρωπη προσπάθεια του Στάλιν με αξιόλογους αξιωματικούς του Σοβιετικού Στρατού μαζί και ο Ζούκοφ να οργανώσουν την άμυνα της Μόσχας και με την πρώτη αντεπίθεση του Σοβιετικού Στρατού στο Κουρσκ, Στάλινγκραντ να φθάσουν μέχρι το Βερολίνο. Ο Ζούκοφ και οι άλλοι αξιωματικοί του στρατού θα μπορούσαν με μεγάλη ευκολία να περάσουν στις γραμμές του χιτλερικού στρατού και να μη διατρέχουν κίνδυνο της ζωής τους, όπως έκανε και ο Βλάσοφ στην Ουκρανία, που παρέδωσε στους Γερμανούς 300.000 στρατό. Ερωτώ: Ο Ζούκοφ υπερασπίστηκε την τάξη των επαγγελματιών ή τη σοσιαλιστική πατρίδα του; Για μένα το σημείο που αναφέρεται στον Ζούκοφ είναι πολύ θολό. Εκτιμώ ότι οι εισηγήσεις του Χρουστσόφ, του Γκορμπατσόφ για καλύτερο σοσιαλισμό, για περισσότερη δημοκρατία, λαϊκές επιτροπές, λαϊκό έλεγχο και ο λαοπλάνος Α. Παπανδρέου, μου δίνουν την εντύπωση ότι είχαν μεγάλη πολιτική συγγένεια.
Ευχαριστώ
Χριστόφορος Σαβινίδης
ΚΟΒ Ν. Φαλήρου
Ριζοσπάστης - 15 Ιανουαρίου 2009
