Από τον «Ριζοσπάστη» της 24/12/2008, διαβάζοντας κανείς το κείμενο για το δεύτερο θέμα του συνδικαλιστή Παύλου Ταμουρίδη μας βάζει σε μεγάλο πειρασμό να σκεφτούμε πολύ πλατιά και άκρως σοβαρά για τις εκτιμήσεις του στο θέμα των αιτιών που προκάλεσαν τις ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών.
Ομως, με μια ζωή επί 30 χρόνια στην πολιτική προσφυγιά διαφωνώ καθέτως με το απαράδεκτο για μένα κείμενο. Εζησα με αυτούς τους λαούς, δούλεψα μαζί τους και τις καλές και τις δύσκολες στιγμές, γνώρισα τον πολιτισμό τους και μαζί ζούσαμε τα προβλήματά τους, που ήταν και δικά μας προβλήματα και με την πείρα της ζωής μου σ' αυτές, τολμώ να φωνάξω δυνατά ένα τρανό ΟΧΙ στους ισχυρισμούς αυτούς. Γιατί, αν αυτό κυριαρχήσει στο ΚΚΕ και στη ζωή μας γενικότερα, μηδενίζουμε κάθε δύναμή μας και αγωνιστική συνείδηση και προοδευτική προοπτική του μέλλοντος μιας κοινωνίας που ονειρευόμαστε και για την οποία μια ζωή με αγώνες και θυσίες αφιερώσαμε.
Αν δεν είναι έτσι και σφάλλω στην εκτίμησή μου για το ρόλο και τη σημασία για τον Στάλιν και το θετικό του έργο, ενός αταλάντευτου κομμουνιστή, ηγέτη, στρατηγού και στρατηλάτη του αιώνα και σωτήρα ηγέτη της κραταιάς τότε Σοβιετικής Ενωσης, που στ' όνομά του θυσιάστηκαν εκατομμύρια αγωνιστές για μια ελεύθερη δημοκρατική σοσιαλιστική κοινωνία στην Ευρώπη και σ' άλλες ηπείρους, ζητώ συγγνώμη, όμως με επιχειρήματα που δεν αντέχουν στην κοινή λογική; Γεγονός το οποίο στο κείμενό του δεν υπάρχουν.
Με τέτοια επιχειρήματα, μια ολόκληρη ζωή μας πολεμούν οι αντίπαλοί μας, η αστική τάξη και η πλουτοκρατία, και όλοι οι οπορτουνιστές όλων των αποχρώσεων, δικοί μας και άλλοι. Και όλα αυτά, ή μερικά από αυτά θα ήταν πιστευτά, ίσως, αλλά μέσα σ' αυτό το πολιτικό γίγνεσθαι, που συντελείται στην εποχή μας ν' ακούγονται τέτοιες ακραίες απόψεις για το διάλογο για το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ μοιάζει με παραλογισμό. Αλλο λάθος του Στάλιν (ή υποτιθέμενα λάθη) και άλλο απόρριψη.
Ο Στάλιν ήταν ηγέτης του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους και βάδιζε μέσα από ανεξερεύνητους δρόμους και παρ' όλα νικούσε. Αλάνθαστος ουδείς. Οποιος δε δουλεύει δεν κάνει λάθη. Φυσικά από τα λάθη, κρίνοντας σωστά, διορθωνόμαστε.
Από πού ν' αρχίσει και πού να τελειώσει η τεράστια προσφορά ως ηγέτης της σοσιαλιστικής οικοδόμησης της ΕΣΣΔ και στην οικονομία και στους δύσκολους καιρούς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τόσων άλλων και στο εθνικό πρόβλημα, ως πολυεθνικό κράτος. Σήμερα το ζούμε όλοι καλύτερα, με τους πολέμους των φίλων και αδελφικών λαών. Τα λάθη, ή υποτιθέμενα λάθη, του Στάλιν να διογκώνονται και να αποσιωπούνται τα μεγάλα έργα, ιστορικής σημασίας, για το σοσιαλισμό και τη συνεισφορά στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα είναι ηθελημένη συκοφαντική διαστρέβλωση, η οποία μόνο από τα αρχεία του αντικομμουνισμού, της πιο χυδαίας αντικομμουνιστικής ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας εκπορεύεται.
Τέλος, δεν άκουσα κουβέντα από τον συνδικαλιστή, για: Χρουστσόφ, Γκορμπατσόφ, Γιέλτσιν, Τίτο, και πάει λέγοντας...
Χρυσόστομος Μπαζής
Ριζοσπάστης - 22 Ιανουαρίου 2009
