Σε πολλά σημεία των Θέσεων για το Σοσιαλισμό γίνεται αναφορά στον Υποκειμενικό Παράγοντα. Νομίζω ωστόσο ότι ο ρόλος που αυτός έπαιξε στην παλινόρθωση του καπιταλισμού δεν έχει επαρκώς αξιολογηθεί.
Θέση 2. Λέει: «...ξεπέρασμα των στοιχείων ανωριμότητας που χαρακτηρίζουν την κατώτερη βαθμίδα το σοσιαλισμό...» και
«Ανώριμος Κομμουνισμός σημαίνει ότι δεν έχουν επικρατήσει πλήρως οι κομμουνιστικές σχέσεις στην παραγωγή και την κατανομή»...
Πιστεύω πως σε αυτό το στάδιο εξίσου, αν όχι πιο σημαντικό, είναι το να οικοδομηθεί και να ωριμάσει, να επικρατήσει πλήρως ο λεγόμενος νέος άνθρωπος. Αυτός που θα βλέπει μπροστά, απαλλαγμένος από όλα τα σύμφυτα με τον καπιταλισμό ελαττώματά του: Την ανασφάλεια που ωθεί στο κυνήγι του χρήματος, αλλά και τη μισαλλοδοξία, τον εγωκεντρισμό, το συγκεντρωτισμό, τον καριερισμό, το ψέμα για την επιτυχία των παραπάνω.
Ο νέος άνθρωπος που δεν οικοδομήθηκε στους επιζήσαντες του παγκόσμιου πολέμου (με τους ακριβούς 20.000.000 νεκρούς αγωνιστές), στα 70 τόσα χρόνια του Σοσιαλισμού.
Αν είχε οικοδομηθεί ο νέος άνθρωπος, που θα ήταν έτοιμος να δεχτεί την αρχή «από τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του» θα είχε ωριμάσει, ώστε να αντιληφθεί έγκαιρα και να αποτρέψει την κατρακύλα προς τους νόμους της αγοράς...
Δε θα παρασυρόταν από τις σειρήνες του καπιταλιστικού παραδείσου, θα είχε έγκαιρα αντιδράσει προτού σιγά - σιγά κυριαρχήσουν οι τάσεις που έκαναν τη σοσιαλιστική παραγωγή εμπόρευμα, το πριμ απάτη-συναλλαγή.
Και φυσικά πολύ πριν η κλίκα του Γκορμπατσόφ καταλάβει την εξουσία.
Και θα 'χε έτσι αποφευχθεί το πισωγύρισμα της ιστορίας και η απροσμέτρητη δυστυχία των λαών, όχι μόνον εκείνων που υπέκυψαν στην παλινόρθωση του καπιταλισμού...
Στη Θέση 3. Λέει «...στη συνέχεια αναπτύσσονται οι κομμουνιστικές σχέσεις και ο νέος άνθρωπος...».
Οχι, σύντροφοι. Πιστεύω ακράδαντα πως αν δε διαμορφωθεί και δεν υπάρξει πολύ έγκαιρα, αν δεν ωριμάσει ο αληθινός σοσιαλιστής, αυτός ο νέος άνθρωπος, κάποιες άλλες γενιές θα ξαναδοκιμάσουν τη δική μας βαθιά πίκρα, λόγω άλλων, μελλοντικών ανατροπών...
Η ανίχνευση της Ιστορίας τότε δικαιώνεται πραγματικά και ανοίγει το δρόμο, όταν έχει ως αποτέλεσμα τον εντοπισμό και την αποφυγή όλων εκείνων των συνθηκών που τον έκλεισαν...
Αυτόν το νέο άνθρωπο πρέπει σιγά και σταθερά από τώρα να τον οικοδομούμε μέσα στο Κόμμα μας. Σε όλη την κλίμακα, αλλά ιδιαίτερα στα μεσαία στελέχη και τα απλά μέλη.
Η επιλογή και ανάδειξη στελεχών είναι πολύ σημαντική υπόθεση, για να προωθείται με βάση ατομικές γνωριμίες ή επιφανειακά κριτήρια. Το ίδιο ισχύει για την επιλογή επαγγελματικών στελεχών. Το Κόμμα μας έχει πολύ πικρή εμπειρία από την άστοχη ανάδειξη στελεχών, ακόμα και ή κυρίως επαγγελματικών. (Που βρίσκονται σήμερα διάσπαρτα σε όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα).
Η απαρέγκλιτη τήρηση των καταστατικών μας αρχών αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κριτήριο.
Συντροφικά
Ρένα Λευκαδίτου
Ριζοσπάστης - 20 Ιανουαρίου 2009
