18ο Συνέδριο του τιμημένου κόμματός μας
Απολογισμός δράσης. Απολογισμός 17 χρόνων. Αποτίμηση μακράς πορείας, ολόπλευρης και σε βάθος. Εξέταση των πάντων, που απασχόλησαν το κόμμα. Εξέταση του χθες. Σήμερα. Αύριο. Εντοπισμός λαθών, αδυναμιών, παραλείψεων, καθυστερήσεων. Τι κάναμε; Γίναμε απαιτητικοί; Αυστηροί; Ισχυροί; Βελτιωθήκαμε; Διορθώσαμε; Πώς θα γίνει η δικτατορία του προλεταριάτου; Της εργατικής τάξης; Από το 1956 - 1958 τη ροκάνιζαν οι οπορτουνιστές στην ΕΣΣΔ (πρωτίστως) παράλληλα δε και στις άλλες μικρότερες φίλες χώρες... Αργά, σταθερά, υπονόμευαν το σοσιαλισμό. Ολοκλήρωσαν το άτιμο έργο τους το 1990 - 1991. Γνωστά. Πέρασαν 55 χρόνια! Ανεπανόρθωτο, βαρύτατο το πλήγμα!
Ολες εκείνες τις λάθος επιλογές της ηγεσίας της ΕΣΣΔ συνειδητές και νάτα τα αποτελέσματα, εμείς ως διεθνιστές τις υιοθετούσαμε. Ακριτα. Ηταν «προβλήματα ανάπτυξης σοσιαλισμού», ενώ ήταν διαφθορά, εκμαυλισμός, πριόνισμα (Θέσεις 27 και 30).
Ανατροπή μέσα και άνω. Οχι αντεπανάσταση. Γκρεμίστηκαν όλα. Ο λαός πώς αντέδρασε; 25.000.000 νεκροί! Πιο πολλοί τραυματίες! Πλήρης καταστροφή. Τι έκανε ο λαός της ΕΣΣΔ 17 χρόνια τώρα; Καμία αντίδραση. Εκαψε μουσεία. Εσπασε μνημεία. Ολεθρο! Κάτω από 10% στις πρώην χώρες εκεί! Σήψη, διαφθορά, πορνεία, εξαθλίωση, καταστροφή χωρών, πείνα... Τόση ξετσιπωσιά;
Ξεσηκώθηκε το 1910 - 1914, τον μεγάλο Οκτώβρη του 1917. Τότε! Στην πλήρη αμορφωσιά στην πλήρη υποδούλωση! Είχαν ηγέτες όμως. Λένιν - Στάλιν. Ηγέτες με πολλές οκάδες... βαρίδια. Ηγέτες των αιώνων.
Αμ' τούτος, ο εδώ λαός μας; Σε ερωτά: «Γιατί το '45; Το '46; Τι έγινε και διαλύθηκε - έτσι την αναφέρει = διάλυση - η Σοβιετική Ενωση και όλες οι φίλες χώρες; Το μυαλό του είναι κολλημένο εκεί. Δεν ξαπολάει. Εκεί. Αβουλο ον. Ερπει ακόμα. Το βαράς, το καβαλάς, το ξεζουμίζεις, 65 χρόνια θωρακισμένο ιδεολογικό επίπεδο; Πειθώ; Μορφωτικό επίπεδο; Δύναμή μας απέναντι στη δυσαρέσκεια, οργή του λαού; Μας χτυπάνε αλύπητα όλα τα ΜΜΕ. Ναι. Ψεύδη, ψεύδη. Ναι. Αναχώματα. Ναι. Εξαγορά συνειδήσεων. Ναι. Υποσχέσεις. Ναι.
Η εργατική τάξη δεν είναι ένα ενιαίο σύνολο. Δεν έχει ενιαίο μορφωτικό, πολιτικό, ιδεολογικό επίπεδο. Δεν έχει ίδιες πολιτιστικές ευαισθησίες. Αρα, δεν έχει ίδιο βαθμό συνειδητοποίησης του ρόλου που έχει και τις θέσεις του, που έχει στον καπιταλισμό. Να, λοιπόν ένα πεδίο δουλειάς. Να απαιτήσουμε πλήρη γνώση του σύγχρονου χαρακτήρα της εργατιάς. Εδώ απαιτείται η πλήρης, συστηματική προσπάθεια, για ιδεολογική, πολιτική διαφώτιση. Κερδίζεις την καρδιά, τον νου. Βάζεις ψηλά τον πήχη. Ολα τα σφυριά να χτυπάνε. Οπου είναι κάτοικοι. Πρακτική δουλειά, πάνω στα μεγάλα πολιτικά, πραγματικά ζητήματα. Οχι εμπλοκή στο '45, '46, '89 των «κοιμισμένων». Εχουμε χρέος να τους ξυπνήσουμε...
Εκεί! Στο '89, στις ανατροπές των πρώην σοσιαλιστικών χωρών... Δεν ξυπνάει τούτος ο λαός; Εδώ θα 'ναι; Στην κακομοιριά; Στο χρηματιστήριο; Στις πιστωτικές κάρτες, στα μπαρ, στις TV; Πόλεμος έγινε δίπλα μας και τούτος ο λαός, χαχάνιζε πλην ελαχίστων! Λοιπόν. Δε σταματάμε. Εχουμε χρέος. Ρήγμα στους αντιπάλους. Να του κλέψουμε δυνάμεις. Η δυσαρέσκεια, η οργή, να μετατραπεί σε συνειδητή οργανωμένη πάλη. Να βάζουμε στο κέντρο, το πολιτικό ζήτημα. (Ανατροπές ωραρίων, αμοιβές, ασφαλιστικό, μισθούς, συντάξεις...).
Ολα. Πρέπει να απαντήσει άμεσα ο λαός. Βάρα τον. Εργοστάσια, επιχειρήσεις, τόποι δουλειάς, απαιτείται να γίνουν ισχυρό κίνημα εργατικής αλληλεγγύης. Φίλτατοι. Τούτο το βάρβαρο σύστημα, είναι σάπιο. Είναι σαθρό. Δεν έχει φτιασίδια. Χειρότερο γίνεται. Είναι άκρως επικίνδυνη. Οταν κινδυνεύει (σύστημα), γίνεται πιο επικίνδυνο. Ξύλινα ποδάρια έχει. Αμεσα απαιτείται η ανατροπή του.
Ο αντίπαλος, συσκοτίζει, μπερδεύει, έχει όλα τα μέσα. Συνειδητοί ψεύτες. Το πρόβλημα είναι γνωστό. Απατεώνες. Αισχροί αυριανιστές. Κουρασμένοι δήθεν δημοκράτες! Δήθεν ιδεολόγοι. Εχουμε χρέος να θωρακιστούμε. Ο,τι χτίστηκε με αίμα, θυσίες, αγώνες, απαιτείται να το κρατήσουμε. Το αύριο που θα παραδώσουμε να 'ναι καλύτερο από αυτό που παραλάβαμε. Περάσαμε διά πυρός και σιδήρου. Σταθήκαμε όρθιοι. Προχωράμε πιο ώριμοι, πιο προσεκτικοί.
Ωράριο, μισθοί, συντάξεις, μεροκάματα, ακρίβεια, Υγεία, Παιδεία, πείνα, πετσοκόμματα... Αδύναμη κυβέρνηση. Αυτά θα συζητάς. Επιτάχυνση. Πάλη. Δράση. Ο,τι αποσπάσουνε. Ο,τι ματαιώσουμε από τον αντίπαλο - εχθρό. Να μεγαλώσουμε τις δυσκολίες στους αντιπάλους/εχθρούς. Να εμψυχώσουμε τους φίλους μας για το πόση δύναμη έχουν. Να βάλουν μπροστά τα στήθη τους. Να μιλάμε απλά, λαϊκά. Κατανοητά. Ισο προς ίσο. Ο λόγος μας να 'ναι ταχύς. Χειμαρρώδης αλλιώς μας ...έφαγαν! Μας αφαίρεσαν το λόγο.
Μπροστάρηδες - όπως πάντα - να τους ξεσκεπάζουμε. Καθημερινά. Σχεδιασμός. Στόχος; Στο κέντρο. Στην καρδιά του κεφαλαίου, των «δίπολων», των αναχωμάτων, των οπορτουνιστών. Οχι ρουτίνα και τυποποίηση. Οχι αποσπασματικά. Ποικιλία μορφών. Καθόλου χάσιμο, εξασθένιση της πολιτικής πάλης μας. Να μην κουτσαίνουμε. «Ορθοστατών και ορθοβαδίζων». Ζητούμενο οι οποίες θα συνενώνουν τη λαϊκή πάλη, σε ενιαία κατεύθυνση, ανά κλάδο, ανά πόλη, ανά νομό.
Μια ενιαία κοίτη. Ενα ποτάμι που θα τους πάρει σβάρνα. Σβάρνα τα ερπετά. Φίλοι, μέλη, οπαδοί. Η σωστή πολιτική μας βοήθησε στο να αδυνατίσουν οι «δίπολοι» για πρώτη φορά! Πέφτουν τα %. Ο λαός δείχνει να αποκτά εμπειρίες; Το ξαναγράφω. Απαιτείται ποιότητα. Η κρίση δεν έφτασε ...ακόμα. Παρενέργειες έχουμε (28/11/2008). Να αξιοποιήσουμε την κρίση. Να κάνουμε μια απότομη άνοδο. Να κάνομε μια έξοδο. Ηρωική. Αλά Μεσολόγγι. Για να δούμε τι αποτέλεσμα θα 'χουμε. Ετοιμοι;
Η αγοραστική ικανότητα του λαού, έχει υποσκαφθεί. Φτώχεια. Εξαθλίωση. Ελλειψη χρημάτων. Αναρχία στην παραγωγή. Εχουμε υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, το οποίο αδυνατεί να επενδυθεί, όπερ επηρεάζει αρνητικά και την παραγωγή μέσων. Ελλειψη χρημάτων; Συσσώρευση υπερπαραγωγής. Ο λαός τραβάει τα πάνδεινα... Τέλειωσαν και κάποιες πενταροδεκάρες που είχε... Οποιος φάει τον άλλον! Το κεφάλαιο αυξάνει τα κέρδη του! Ακρως επικίνδυνο, ολέθριο να πορευόμαστε (λαός) με τους δυνάστες μας! 2008!!! Χτύπημα στα κέρδη και στα κεφάλια τους (κεφάλι = καύκαλο των πλουτοκρατών).
Να πάμε και λίγο στο ιδεολογικό - πολιτικό. Πρέπει: Σχεδιασμένη πολιτική στελεχών μας, με δράση, συνέπεια, ικανότητα. Στελέχη που να έχουν το μάτι, το αυτί, στις γνώμες, υποδείξεις, εξελίξεις. Στελέχη μας, οπλισμένα με ιδεολογική μόρφωση. Να περνάνε από εξετάσεις. Οχι εξετάσεις από τα πάνω. Εξετάσεις από τα κάτω. Από εδώ. Από τις ΚΟΒ. Αυτές οι ΚΟΒ δεν είναι το κύτταρο και το στήριγμα του κόμματός μας; Να το εξετάσω εγώ, ο γράφων, ο εξορισμένος, ο βασανισμένος, εκείνος που έφαγε τη σφαίρα με το κουτάλι. Εννοώ τους πιο μεγαλύτερους, τους ήρωες. Να τον εξετάσουμε από κορυφής μέχρις ονύχων. Οχι θεωρητικολόγους των καναλιών, των σαλονιών. Στελέχη με μελετημένη, συλλογική, κομματική επιστημονική, συστηματική βάση. Στελέχη με πίστη στο κόμμα. Πίστη. Οχι αεριτζήδες, αμακαδόρους, λουφαδόρους. Πίστη στο κόμμα, στον θεό (ως χριστιανοί). Επίγειος παράδεισος.
Στελέχη που να έχουν στην άκρη το εγώ. Στελέχη, όχι μόνιμα. Τέρμα. Αρκετά. Οχι παραγοντίσκους. Στελέχη αντικειμενικά και ουχί υποκειμενικά. Κόψιμο στη γέννησή τους τέτοια φαινόμενα. Οι ΚΟΒ απαιτείται να 'χουν... Το «μαχαίρι στο στόμα». Νέο αίμα από τη νέα βάρδια. Επιστήμονες μαρξιστές, θεωρίας, πράξης.
ΚΟΒ: Ο συνδετικός κρίκος κόμματος με τον λαό. Να μελετά στόχους, καθήκοντα, μέτρα. Να παρακολουθεί, επεμβαίνει ό,τι απασχολεί το λαό. Να διευρύνει την επιρροή του κόμματος. Να προετοιμάζει νέα μέλη. Να δουλεύει επιτελικά. Να έχει τη φροντίδα για ιδεολογική, αγωνιστική, ταξική ανύψωση των μελών. Στην ποιότητα οργάνων. Οχι αποσπασματικά, περιστασιακά. Δουλειά, όχι καθυστέρηση. Η καθυστέρηση φέρνει χαλαρότητα.
Η χαλαρότητα δημιουργεί κακή αντίληψη και άντε μετά να την αλλάξεις... Επιμονή. Υπομονή.
«Ριζοσπάστης»: Ψυχή, νους, καθοδηγητής μας.
«Ρίζος»: Κομμάτι του σώματός μας: Καθημερινός σύντροφός μας.
Φίλτατοι, το κόμμα μας είναι το πολιτικό όπλο για την εργατιά, αγροτιά, νέους, ανέργους, εργαζομένους. Δυνατό το κόμμα μας, δίνει άλλο αέρα και άλλη προοπτική. Είναι μια επένδυση για το μέλλον των παιδιών μας. Ο αιώνας που είμαστε είναι αιώνας αγώνων, αντεπίθεσης, ανασύνταξης των επαναστατικών δυνάμεων, ανυπακοής στους «δίπολους», NATO, Ε/Ε, Μάαστριχτ και σε όλα τα εκτρώματα.
Πιο έμπειροι, ώριμοι, απαιτητικοί, ατσαλωμένοι με ικανότητα, επάρκεια με γενίκευση της πείρας μας, με ολόπλευρη ικανοποίηση (ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική).
Το κόμμα μας προσπαθεί ανελλιπώς να αναδειχτούν, να μελετηθούν, βαθύτατα οι υποκειμενικές ελλείψεις, αδυναμίες, καθυστερήσεις. Ευνόητο και φυσικό. Να φανεί, τι πρέπει να διορθωθεί, βελτιωθεί. Το κόμμα μας πέρασε σε φάση αντεπίθεσης, ανυπακοής. Παρόν από το 1918. Πάντα μπροστά. Καλή επιτυχία.
Κώστας Χρ. Μπανιάς
Τραπεζικος - Αθλητικογράφος
Ριζοσπάστης - 15 Ιανουαρίου 2009
