Αγαπητοί σύντροφοι. Συμμετέχοντας στον προσυνεδριακό διάλογο, έχω να κάνω τις παρακάτω παρατηρήσεις:
1) Εχοντας διαβάσει (από το 10ο Συνέδριο και μετά) όλα τα κείμενα Θέσεων, διαπιστώνω, πως αυτό που τώρα κρατάμε στα χέρια μας, είναι από τα πιο απλά και κατανοητά, όντας διατυπωμένο σε μια στρωτή και κατανοητή γλώσσα. Παρ' όλα αυτά επειδή κάποιοι από εμάς δεν έχουμε τις απαραίτητες επιστημονικές γνώσεις, θα ήθελα σε κάποια σημεία τους που αναφέρονται σε όρους Πολιτικής Οικονομίας ή τεχνολογικούς τα κείμενα να ήταν πιο απλά (εννοείται χωρίς να εκχυδαΐζονται).
2) Η παραχάραξη και διαστρέβλωση της Ιστορίας από την Ευρ. Ενωση και τον Παγκόσμιο Ιμπεριαλισμό (σχετικά με το Σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και το ρόλο της Σ. Ενωσης στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κ.ά.) στη χώρα μας εκδηλώνεται με ιδιαίτερη ένταση με τη διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων της δεκαετίας 1940 - 1950. Διαστρεβλώνουν τα γεγονότα από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, την Εθνική Αντίσταση, την Ιμπεριαλιστική επέμβαση το Δεκέμβρη του 1944 και για τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.
Είναι γεγονός πως το Κόμμα έχει με τα επίσημα κείμενά του φωτίσει όλα τα γεγονότα που αναφέρονται σε αυτήν την περίοδο. Σημαντική συμβολή προς την ιστορική αλήθεια αποτελεί το κείμενο της ΚΕ για το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, όπου για πρώτη φορά, αυτή η τριετής εποποιία αναφέρεται σαν ένοπλη ταξική πάλη για την κατάληψη της εξουσίας από την εργατιά.
Προς επίρρωση όλων αυτών που αναφέρω, το ΚΚΕ σε όλα τα μέχρι τώρα συνέδριά του έκανε πάντα μια ιδιαίτερη αναφορά στην ΠΕΑΕΑ (Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης). Αυτή η οργάνωση, η ΠΕΑΕΑ, παρά τη φθορά του χρόνου, όχι μόνο εξακολουθεί να υπάρχει και να διεκδικεί λύσεις για τα ιδιαίτερα προβλήματα των μελών της, αλλά στο τελευταίο της Συνέδριο τροποποίησε το καταστατικό της έτσι που τώρα γίνονται ισότιμα μέλη της οι απ' ευθείας απόγονοι των αγωνιστών καθώς και οι φίλοι της Εθνικής Αντίστασης. Εξασφαλίζεται έτσι η συνέχεια για την κοντινή εποχή που οι υπάρχοντες ακόμη αγωνιστές θα έχουμε φύγει για το πουθενά.
Ολα αυτά που γράφω τα γνωρίζει το Κόμμα από πρώτο χέρι, αφού η ΠΕΑΕΑ έχει απευθείας σύνδεση με την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος. Και θέλω εδώ να εκφράσω μια πικρία και απογοήτευση από το γεγονός πως οι δυο λέξεις «Εθνική Αντίσταση» δεν μπόρεσαν ούτε μια φορά να χωρέσουν σε ένα κείμενο 79 σελίδων και 108 Θέσεων.
3) Θεωρώ παράλειψη από τις Θέσεις τη μη αναφορά στο σοβαρό πρόβλημα των ναρκωτικών. Σε όλα τα προηγούμενα συνέδρια υπήρχε αναφορά. Δεν αγνοώ πως το Κόμμα επανειλημμένως και με σαφήνεια σε πολλά κείμενά του (αλλά και σε καμπάνιες) έχει φωτίσει αυτό το πρόβλημα, που δικαιολογημένα έχει χαρακτηριστεί ως «μάστιγα». Από την ίδρυσή του ακόμα το Κόμμα διεξήγαγε αγώνα κατά της διάδοσης των βλαβερών ουσιών, που αντιθέτως ευνοούσε η άρχουσα τάξη. Θυμάμαι πως και εγώ τον καιρό της νιότης μου, ως μέλος της ΕΠΟΝ, συμμετείχα σ' αυτόν τον αγώνα.
Γι' αυτό κατά τη γνώμη μου, είναι παράλειψη που δεν υπάρχει αναφορά στις Θέσεις για να γίνει αντικείμενο μελέτης και προβληματισμού.
4) Στη σελίδα 46, Θέση 45, γίνεται αναφορά στις δραστηριότητες και κινητοποιήσεις των συνταξιούχων, που πράγματι αυξάνονται και αποτελούν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Στη θέση αυτή υπάρχουν οι ακόλουθες φράσεις: «Το κίνημα των συνταξιούχων, μπορεί και πρέπει να πάρει μαζικότερο χαρακτήρα, με την ενεργή συμμετοχή των νέων συνταξιούχων. Είναι σημαντική συνιστώσα του γενικότερου, εργατικού και λαϊκού κινήματος». Θα προσυπέγραφα τα παραπάνω λόγια, αν δεν υπήρχε η λέξη «κίνημα». Δυστυχώς, όμως σύντροφοι, η δημιουργία «κινήματος» συνταξιούχων είναι ζητούμενο. Δεν μπορούμε να ονομάζουμε κίνημα τους πεντακόσιους ή χίλιους ή άντε δυο χιλιάδες συνταξιούχους που συμμετέχουμε στις διαδηλώσεις, στις πορείες, όταν στην Ελλάδα οι συνταξιούχοι αριθμούν εκατομμύρια. Θα χρειαστεί πολλή δουλειά και κυρίως βοήθεια από το Κόμμα για να έρθουν στα Σωματεία των Συνταξιούχων νέοι συνάδελφοι (αλλά και το πλήθος των παλαιών, ανάμεσά τους και πολλοί από τη γενιά της Αντίστασης και των Πολιτικών Προσφύγων που ενώ είναι δεκαετίες συνταξιούχοι το παίζουν «υπεράνω» και δε βοηθούν στις διεκδικήσεις των συνταξιούχων). Πρέπει και οι νέοι συνταξιούχοι να καταλάβουν ότι άπαξ και βγήκες στη σύνταξη φεύγεις από το παλιό σου σωματείο και γράφεσαι στο σωματείο των συνταξιούχων.
Ολες οι άλλες δικαιολογίες ότι τάχα είσαι απαραίτητος στην παλιά σου οργάνωση και άλλα φαιδρά, έχουν τη ρίζα τους στο γεγονός πως δε θέλεις να παραδεχτείς πως βγήκες πια στη σύνταξη. Πως από εδώ και πέρα το σωματείο σου είναι η Ομοσπονδία Συνταξιούχων.
Πρέπει λοιπόν το Κόμμα να βάλει πλάτες ώστε οι συνταξιούχοι να γίνουν μια δυναμική συνιστώσα του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
5) Αυτές είναι σύντροφοι, οι παρατηρήσεις μου, πάνω στις Θέσεις για το 18ο Συνέδριο. Στο σύνολό τους τις υπερψηφίζω. Ελπίζω να μην πέρασα τις 800 λέξεις, όπως το έπαθα στο 17ο και αναγκάστηκα να πετσοκόψω το κείμενο.
(Σ.τ.Ε: Το κείμενο του συντρόφου Γιώργη Μαντά είχε ήδη πάρει τη σειρά του για δημοσίευση όταν μάθαμε πως ο Γιώργης έχασε τη μάχη με το θάνατο. Το κακό μαντάτο δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο σύντροφός μας έκατσε κι έβαλε στο χαρτί τις σκέψεις με τις οποίες ήθελε να συμβάλει στη δημόσια συζήτηση των Θέσεων της ΚΕ για το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Αυτονόητη η δημοσίευση του κειμένου του.)
Γιώργης Μαντάς
Αθήνα
Ριζοσπάστης - 23 Νοεμβρίου 2008
