January 22, 2009

3ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ - ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Α. Οι βασικοί στόχοι της δράσης του ΚΚΕ

14. Το 17ο Συνέδριο με ειδική Απόφαση ανέθεσε στην ΚΕ να εξειδικεύσει τη διεθνή δραστηριότητα του Κόμματος στις εξής κατευθύνσεις:
  • Να εργαστεί ώστε να προωθείται «πιο διακριτή μορφή συνεργασίας με Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα για τον κομμουνιστικό πόλο» ανάμεσα σε «Κομμουνιστικά Κόμματα που προσεγγίζουν στις ιδεολογικές και πολιτικές τους απόψεις, που υπερασπίζονται το μαρξισμό - λενινισμό και την προσφορά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε καθώς και την αναγκαιότητα της πάλης για το σοσιαλισμό». Η διακριτή παρουσία των μαρξιστικών - λενινιστικών κομμουνιστικών κομμάτων δεν αναιρεί την ευθύνη του κάθε κόμματος απέναντι στην εργατική τάξη και στο κίνημα της κάθε χώρας. Θα έχει τη μορφή της κοινής δράσης και αμοιβαίας υποστήριξης.
  • Να συνεχιστεί η προσπάθεια για κοινή δράση γύρω από αντιμονοπωλιακούς αντιιμπεριαλιστικούς στόχους με Εργατικά και Κομμουνιστικά Κόμματα, με τα οποία έχουμε ιδεολογικές διαφορές, αντικρούοντας λαθεμένες ιδεολογικές και πολιτικές απόψεις.
  • Να συνεχίσει και να αναπτύξει τη συμβολή του Κόμματος στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, στις διεθνείς οργανώσεις των μαζικών κινημάτων, στο αντιπολεμικό κίνημα ειρήνης.
Τόσο οι διεθνείς εξελίξεις όσο και η πορεία των αντιιμπεριαλιστικών αγώνων και οι εξελίξεις στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα επιβεβαιώνουν την ορθότητα και τις κατευθύνσεις της Απόφασης του 17ου Συνεδρίου «Για την κατάσταση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα».

Οι σχετικές επεξεργασίες του 17ου Συνεδρίου τέθηκαν ανοιχτά στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, προκάλεσαν μεγάλο ενδιαφέρον, δοκιμάστηκαν από το χρόνο, βρήκαν θετική απήχηση σε σειρά κομμουνιστικών κομμάτων και αναπτύχθηκαν στις διμερείς επαφές.

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να εργάζεται σε αυτήν την κατεύθυνση.

Β. Η ιδεολογική και πολιτική διαπάλη στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα

15. Στο διάστημα που πέρασε από το 17ο Συνέδριο έγινε ακόμα πιο φανερή η ανάγκη ανασυγκρότησης των ΚΚ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος μέσα από προσπάθειες κοινής δράσης, αλλά και έντασης της ιδεολογικής διαπάλης με τις οπορτουνιστικές απόψεις, οι οποίες παρεμποδίζουν τη διαμόρφωση ενός κομμουνιστικού κινήματος με ενιαία στρατηγική στην πάλη κατά του ιμπεριαλισμού, κατά της στρατηγικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, στην πάλη για το σοσιαλισμό.

Το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, παρά τα όποια βήματα έγιναν, παραμένει σε κρίση, είναι οργανωτικά και ιδεολογικά κατακερματισμένο. Βασικό γνώρισμά του εξακολουθεί να είναι η διαπάλη ανάμεσα σε επαναστατικές κομμουνιστικές απόψεις και τις ρεφορμιστικές οπορτουνιστικές, διαπάλη που είναι σε εξέλιξη σε όλες τις περιοχές και στο εσωτερικό μιας σειράς κομμάτων.

Στο επίκεντρο της διαπάλης είναι: Η επικαιρότητα του μαρξισμού - λενινισμού, η αναγκαιότητα και ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού σε συνθήκες προσωρινής νίκης της αντεπανάστασης. Ο χαρακτήρας του ιμπεριαλισμού και των ιμπεριαλιστικών διακρατικών ενώσεων. Η στρατηγική των συμμαχιών, η στάση των κομμουνιστών στην καπιταλιστική κρίση και στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

Βασικό ζήτημα είναι η στάση απέναντι στη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα.

Η παράταση της κρίσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος περικλείει κινδύνους ακόμα μεγαλύτερου πισωγυρίσματος. Οι επαναστατικές κομμουνιστικές δυνάμεις χρειάζεται να πάρουν πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της κρίσης που επιδρά ευρύτερα στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα των λαών, εμποδίζει την ανασυγκρότηση και την αντεπίθεση του εργατικού κινήματος.

Η μάχη ενάντια στην τάση σοσιαλδημοκρατικοποίησης των ΚΚ, με την παρέμβαση των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, του αντικομμουνισμού και των αστικών ΜΜΕ, πρέπει να δίνεται με σταθερότητα και συνέπεια ως προς την υπεράσπιση του ιστορικού ρόλου της εργατικής τάξης και της οργανωμένης πρωτοπορίας της, των αρχών του μαρξισμού - λενινισμού, του σοσιαλισμού. Το καθήκον αυτό παίρνει ακόμα μεγαλύτερη σημασία μπροστά στην κλιμακούμενη, στην ΕΕ και διεθνώς, αντικομμουνιστική επίθεση.

16. Οι θέσεις και η πορεία του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), στο οποίο μετέχει ενεργητικά ο ΣΥΝ, επιβεβαιώνουν ότι αποτελεί από την ίδρυσή του θεσμικό στοιχείο της ΕΕ, δύναμη στήριξης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ανεξαρτήτως των γενικών διακηρύξεων. Η δράση του ΚΕΑ επιβεβαιώνει επίσης την πρόβλεψη του Κόμματος, ότι αποτελεί μοχλό της επιχείρησης για μετάλλαξη του χαρακτήρα των κομμάτων που διατηρούν τον τίτλο «κομμουνιστικό» ή έχουν κρατήσει στον ένα ή τον άλλο βαθμό, έστω και τυπικά, ορισμένα χαρακτηριστικά. Η συρρίκνωση της επιρροής βασικών κομμάτων του ΚΕΑ, που πρωτοστάτησαν στον ευρωκομμουνισμό και σήμερα αποτελούν τη ναυαρχίδα του οπορτουνισμού, αποτελεί εύλογη εξέλιξη της συνολικής τους πορείας.

Το ΚΕΑ παρεμβαίνει στηρίζοντας τις οπορτουνιστικές δυνάμεις στο εσωτερικό κομμουνιστικών κομμάτων, στα οποία εκδηλώνεται διαπάλη. Επεκτείνει την παρέμβασή του στις χώρες της Λατινικής Αμερικής σε βάρος των επαναστατικών και των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων, προβάλλοντας συστηματικά σοσιαλδημοκρατικές απόψεις, στηρίζοντας την πολιτική της ΕΕ στον ανταγωνισμό της με τις ΗΠΑ για τα μερίδια στις αγορές. Καλλιεργεί την απατηλή άποψη ότι η ΕΕ αποτελεί αντίπαλο δέος προς την ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ στην περιοχή.

17. Το ΚΚΕ μπορεί από καλύτερες θέσεις να συμβάλει στην ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος, της αντιμονοπωλιακής και αντιιμπεριαλιστικής πάλης και στο ιδεολογικό μέτωπο στην αντεπίθεση κατά της αστικής ιδεολογίας και του οπορτουνισμού.

Αναδείχτηκε ακόμα περισσότερο η αναγκαιότητα να εξαχθούν αντικειμενικά συμπεράσματα από τη σκοπιά της επιστημονικής θεωρίας του σοσιαλισμού - κομμουνισμού για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα. Χωρίς μια τέτοια αποτίμηση, έστω και αν αυτή χρειαστεί να συνεχιστεί σε κάποια ακόμη ανοικτά ζητήματα, δεν είναι δυνατή η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, δεν μπορεί να γίνει μια ολοκληρωμένη όσο είναι δυνατόν επεξεργασία της στρατηγικής του επαναστατικού εργατικού, του κομμουνιστικού κινήματος στις σύγχρονες συνθήκες. Αυτό αφορά όλα τα ΚΚ, σε όποιες συνθήκες και αν δρουν.

Το ΚΚΕ εκτιμά ότι κάθε δισταγμός στη διερεύνηση των αιτιών νίκης της αντεπανάστασης ισοδυναμεί με αγνωστικισμό, ενώ αφήνει το έδαφος ανοικτό στις αντικομμουνιστικές απόψεις της αστικής ιδεολογίας και του οπορτουνισμού.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι πρέπει να αναπτυχθεί στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα σοβαρή προσπάθεια συζήτησης, διαλόγου και κριτικής απόρριψης και αντιπαράθεσης με αστικά και μικροαστικά ιδεολογήματα σχετικά με το χαρακτήρα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και τις απόψεις για «κρατική παρέμβαση» και «επανακρατικοποίηση», για «παγκόσμια διακυβέρνηση» και «ρύθμιση της αγοράς». Σε αυτά τα ιδεολογήματα συνειδητά αποσιωπώνται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, η ανισόμετρη ανάπτυξη και άλλες αντιφάσεις. Αντικειμενικά αποπροσανατολίζουν από την υπερώριμη ανάγκη ριζικών αλλαγών σε βάρος των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας.
Είναι επίσης ανάγκη να αποκαλυφθεί και να αντιμετωπιστεί το ιδεολόγημα περί του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα» που στην ουσία του, με το περιεχόμενο που προσδίδεται στον όρο, παραπέμπει σε ένα δήθεν εξανθρωπισμένο καπιταλισμό.

Πρέπει να αντιμετωπιστούν ιδεολογικά και πολιτικά μικροαστικές και οπορτουνιστικές αντιλήψεις που αμφισβητούν τον πρωτοπόρο ηγετικό ρόλο του εργατικού κινήματος και της εργατικής τάξης γενικότερα, την κοινωνικοταξική διάρθρωση της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Συστηματική αντιμετώπιση πρέπει να έχουν οι απόψεις περί της «εξαφάνισης» της εργατικής τάξης, περί της «νέας πρωτοπορίας», που δήθεν αντιπροσωπεύουν μεσοστρώματα, εμφανιζόμενα στις συνθήκες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Ακόμη, να αντιμετωπιστούν απόψεις περί «μη βίας», «υπεριμπεριαλισμού» και «υπερκράτους» της ΕΕ. Να αναπτυχθεί το ιδεολογικό μέτωπο που αφορά την ανάλυση του χαρακτήρα της ΕΕ, ως διακρατικού ιμπεριαλιστικού συνασπισμού και να αντιμετωπιστεί η λαθεμένη αντίληψη ότι η ΕΕ είναι προτιμότερη από τις ΗΠΑ. Να αντικρουστεί η αντίληψη ότι ο λεγόμενος πολυπολικός κόσμος μπορεί να φέρει ειρήνη και ασφάλεια στους λαούς. Ο πολυπολικός κόσμος αποκαλύπτεται ότι είναι ο κόσμος των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Στη Λατινική Αμερική, αλλά και γενικότερα, επιχειρείται να καταδικαστεί και να απορριφθεί η ένοπλη επαναστατική πάλη, με αφορμή τους FΑRC. Αυτή η πολιτική στάση που υιοθετείται ευρύτερα από φιλοϊμπεριαλιστικές δυνάμεις, αλλά υποστηρίζεται και από τις δυνάμεις του ρεφορμισμού και οπορτουνισμού, αφορά και την ένοπλη πάλη κατά της κατοχής και την αντίσταση σε δικτατορικά και αυταρχικά καθεστώτα. Αφορά και την ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος, το δικαίωμα αυτοπροστασίας από την καταστολή και τα όπλα της αστικής τάξης και των αστικών πολιτικών δυνάμεων. Στην ουσία, η θέση αυτή υποστηρίζει την παραίτηση του κινήματος από την πολιτική ρήξης και ανατροπής.

Το Κόμμα θα συνεχίσει την προσπάθεια κοινής δράσης γύρω από αντιμονοπωλιακούς και αντιιμπεριαλιστικούς στόχους και με εκείνα τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα όπου υπάρχουν ιδεολογικές διαφορές, χωρίς να παραιτείται από το δικαίωμα της κριτικής συζήτησης αυτών των διαφορών.

Γ. Εκτίμηση της δράσης και των πρωτοβουλιών του ΚΚΕ

18. Τo ΚΚΕ συνέχισε και βελτίωσε σχετικά τις προσπάθειές του στην ανάπτυξη των διμερών και πολυμερών σχέσεων ανάμεσα στα Εργατικά και Κομμουνιστικά Κόμματα. Διεύρυνε τον αριθμό των επαφών με περισσότερα κόμματα σε σύγκριση με πριν. Επιδίωξε και επιδιώκει σταθερά οι διμερείς σχέσεις να γίνουν ακόμα πιο ουσιαστικές με την ανταλλαγή εμπειρίας, συζητήσεων σε θεωρητικά ζητήματα, με συνεργασία σε επιμέρους μέτωπα πάλης και ειδικά θέματα κοινού ενδιαφέροντος.

Οργάνωσε ανταλλαγή επισκέψεων που είχαν το χαρακτήρα Ομάδων Εργασίας για θέματα οικοδόμησης του σοσιαλισμού, ζητήματα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Ταυτόχρονα, συνέχισε την προσπάθεια να αναπτύσσεται κοινή δράση στα μέτωπα πάλης και να ενισχύεται η αλληλεγγύη σε λαούς που υποφέρουν από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την επέμβαση, την εσωτερική βία και καταστολή.

Βοήθησε στις κοινές καμπάνιες και παρεμβάσεις στα εθνικά Κοινοβούλια και στο Ευρωκοινοβούλιο ενάντια στα θύματα των αντικομμουνιστικών διώξεων, στην απαγόρευση δράσης κομμουνιστικών κομμάτων και χρήσης των κομμουνιστικών συμβόλων.

Συνέβαλε ενεργά στο να συνεχιστούν σε σταθερή ετήσια βάση Συναντήσεις Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που ξεκίνησαν το 1998 και πραγματοποιήθηκαν επί 7 χρόνια στην Αθήνα, και στη συνέχεια ακολούθησαν στη Λισαβόνα, στο Μινσκ και στο Σάο Πάολο το 2008.

Από κοινού με άλλα κόμματα πρότεινε και εργάστηκε για να διενεργούνται οι Συναντήσεις αυτές σε διαφορετική χώρα κάθε χρόνο, να διαμορφωθεί Ομάδα Εργασίας ανοικτή στις συνεδριάσεις και στα άλλα κόμματα, ώστε συλλογικά να καθορίζεται το θέμα των Συναντήσεων. Να διευρυνθούν με νέα Κόμματα Κομμουνιστικά και Εργατικά που διώκονται, βρίσκονται υπό διαμόρφωση και αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες. Κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις και πήρε πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη κοινών δράσεων.

Οι Διεθνείς Συναντήσεις Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων (ΔΣΚΕΚ) πρέπει να συνεχιστούν. Στο επίκεντρο των ΔΣΚΕΚ είναι ανάγκη να εξακολουθήσουν να βρίσκονται τα ζητήματα της πάλης κατά του αντικομμουνισμού, οι εκτιμήσεις των βασικών τάσεων στο σύγχρονο ιμπεριαλιστικό σύστημα, η ανάπτυξη της αντίστασης στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, η αντιιμπεριαλιστική αλληλεγγύη, το ταξικό συνδικαλιστικό ρεύμα, η πάλη για την ειρήνη και τα άλλα κινήματα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Αξιοποιώντας τη θετική και την αρνητική πείρα είναι ανάγκη να παίρνονται συγκεκριμένα μέτρα για την υλοποίηση των ετήσιων κατευθύνσεων δράσης των ΔΣΚΕΚ με την ενθάρρυνση πρωτοβουλιών κομμάτων και ομάδων κομμάτων, με την ευρύτερη δυνατή διάδοση και ζύμωση.

Είναι ανάγκη η Ομάδα Εργασίας να υποστηρίζει και να υποβοηθά την υλοποίηση των κατευθύνσεων αυτών, συνεχίζοντας το βασικό της έργο που είναι η συλλογική προετοιμασία των Συναντήσεων.

19. Είναι ανάγκη, πιο γρήγορα και αποτελεσματικά απ? ό,τι μέχρι τώρα, να πυκνώσουν οι περιφερειακές και θεματικές Συναντήσεις των ΚΚ, ως διαδικασία κοινών επεξεργασιών όσον αφορά την εκτίμηση των εξελίξεων, την ανάπτυξη της ιδεολογικής και πολιτικής πάλης με τα αστικά και οπορτουνιστικά ρεύματα, τις νεοφασιστικές πρακτικές, τον εθνικισμό και το σοβινισμό.

Να βελτιωθεί σημαντικά το ιδεολογικό μέτωπο σε ζητήματα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, να απαντά πιο γρήγορα και πιο τεκμηριωμένα, να βαθύνουν οι εκτιμήσεις γύρω από τους αγώνες, τα αιτήματα και τα αποτελέσματά τους, κυρίως για τους αγώνες της εργατικής τάξης και της νεολαίας.

Γενικότερα αναδεικνύεται η ανάγκη καλύτερης και πιο συστηματικής προβολής των ζητημάτων που αναδεικνύονται στις Διεθνείς Συναντήσεις των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, στις θεματικές και σε ορισμένες περιφερειακές Συναντήσεις, των καθηκόντων που απορρέουν από αυτές για το Κόμμα. Απαιτείται ακόμα μεγαλύτερη αξιοποίηση και συνδρομή των κομματικών οργάνων και οργανώσεων, συνολικότερα του Κόμματος στην αξιολόγηση, αξιοποίηση και προώθηση της διεθνούς δράσης του Κόμματος.

20. Το ΚΚΕ πήρε την πρωτοβουλία διοργάνωσης ευρωπαϊκών σεμιναρίων για τα ζητήματα της εκπαίδευσης και την ανάπτυξη καμπάνιας για δημόσια δωρεάν Παιδεία. Φιλοξένησε τρεις Συναντήσεις Βαλκανικών Κομμάτων στη Θεσσαλονίκη και Συναντήσεις των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, της Ερυθράς Θάλασσας και την περιοχή του Κόλπου. Συμμετείχε ενεργά στα διεθνή σεμινάρια του Κόμματος Εργατών Βελγίου, σε θεματικά σεμινάρια σειράς κομμουνιστικών κομμάτων και σε επιστημονικές ημερίδες μαρξιστών επιστημόνων.

Πήρε μέρος σε περιφερειακές Συναντήσεις Κομμουνιστικών Κομμάτων, καθώς και σε αντίστοιχες κινημάτων στην Ευρώπη, όπως στις Συναντήσεις των Προοδευτικών και Αριστερών Κομμάτων της Μεσογείου, στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής, όπως του Φόρουμ του Σάο Πάολο, στην Ασία.

Οργάνωσε εκδηλώσεις με εκπροσώπους κομμουνιστικών κομμάτων, όπως του Πορτογαλικού ΚΚ, του ΚΚ Ινδίας(Μ), του ΚΚ Βενεζουέλας, του ΚΚ Βολιβίας, του Κόμματος Κομμουνιστών Μεξικού κ.ά. που έδωσαν τη δυνατότητα στα μέλη και στελέχη του Κόμματος να έχουν μια καλύτερη πληροφόρηση.

Συνέβαλε με την καμπάνια και την Ευρωπαϊκή διαδήλωση στο Στρασβούργο και άλλες ενέργειες στην απόρριψη του αντικομμουνιστικού μνημονίου του Συμβουλίου της Ευρώπης και στην ανάπτυξη ενός μεγάλου πανευρωπαϊκού και διεθνούς κινήματος ενάντια στον αντικομμουνισμό. Ανέπτυξε εκδηλώσεις αλληλεγγύης ενάντια στην απαγόρευση της δράσης της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τσεχίας.

Ανέπτυξε σε νέο επίπεδο τις σχέσεις με το ΚΚ Κούβας και το κίνημα αλληλεγγύης στη σοσιαλιστική Κούβα.

Οργάνωσε με επιτυχία τη μεγάλη διαδήλωση στην Αθήνα το 2006, με την παρουσία δεκάδων εκπροσώπων των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, τη βδομάδα αλληλεγγύης στη σοσιαλιστική Κούβα με μαζικές εκδηλώσεις και πορείες το Μάη του 2006, την καμπάνια για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών δεσμωτών των ΗΠΑ.

Σύσφιξε τις σχέσεις του με μια σειρά κομμουνιστικά κόμματα της Λατινικής Αμερικής, ανέπτυξε την αλληλεγγύη του στους αγώνες του λαού της Βενεζουέλας και των λαών που αντιπαλεύουν την ιμπεριαλιστική επέμβαση και τον πόλεμο, όπως στο Λίβανο και την Παλαιστίνη, πήρε μέρος σε διεθνείς κινητοποιήσεις ενάντια στο ΝΑΤΟ, στις Συνόδους του G8, του ΠΟΕ και άλλες.

Στάθηκε στο πλευρό του κυπριακού λαού στην απόρριψη του «Σχεδίου Ανάν». Στηρίζει ενεργά την προσπάθεια δίκαιης και βιώσιμης επίλυσης του Κυπριακού, που αναπτύσσεται με πρωτοβουλία της Κυπριακής Προεδρίας με τη συνεργασία των κομμάτων ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ. Στηρίζει τις σημαντικές προσπάθειες προσέγγισης των Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων εργαζομένων που συστηματικά και με θετικό τρόπο προωθούν εδώ και χρόνια το ΑΚΕΛ και η ΕΔΟΝ.

Πήρε πρωτοβουλία οργάνωσης κινητοποιήσεων και πραγματοποίησης επίσκεψης κομματικής αντιπροσωπείας στο Λίβανο κατά τη διάρκεια των ισραηλινών επιδρομών, επίσης στην Παλαιστίνη και τη Συρία. Αντιστάθηκε στην απόσχιση του Κοσσόβου.

Ανέπτυξε ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με το ΚΚ Τουρκίας σε ένα ευρύτερο φάσμα προβλημάτων που συνδέουν τα δύο κόμματα και εκδήλωσε με πολύμορφους τρόπους την αλληλεγγύη του στην εργατική τάξη της Τουρκίας.

Σημαντική ήταν επίσης η διεθνιστική δράση κομματικών οργανώσεων του Κόμματος, η γενική αύξηση του ενδιαφέροντος και της συμμετοχής.

Προώθησε την κοινή στάση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από χώρες - μέλη της ΕΕ σ' ένα πλαίσιο πάλης σε ρήξη με την ΕΕ και τις πολιτικές της.

21. Το ΚΚΕ να δώσει μεγαλύτερο βάρος στη συνεργασία με Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα της Ευρώπης ενάντια στην παραμονή των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στα Βαλκάνια, στην αξιοποίηση υπαρκτών και ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων. Να γίνουν πιο συστηματικές επεξεργασίες για την κατάσταση των εργαζομένων και της νεολαίας, τις εσωτερικές αντιθέσεις στην ΕΕ και τον ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Να συζητηθούν ζητήματα καθυστέρησης του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, η έλλειψη συντονισμού των αγώνων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Να αναπτυχθεί συντονισμός και κοινή δράση ενόψει των ευρωεκλογών.

Το Κόμμα να επιμείνει στην κοινή δράση στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή, ενώ χρειάζεται να αναπτύξει στενότερες σχέσεις με την περιοχή της Αφρικής.

Να ενισχυθούν οι κοινές πρωτοβουλίες Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων για τα δικαιώματα των ξένων εργατών και την ένταξή τους στο ταξικά προσανατολισμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Να συμβάλει στη σταθεροποίηση τακτικών Συναντήσεων των ΚΚ των χωρών της Μέσης Ανατολής με στόχο την ανάπτυξη αλληλεγγύης. Να αναπτυχθεί η συζήτηση για την ενίσχυση του εργατικού κινήματος στην περιοχή, η αντιιμπεριαλιστική αντίσταση στην κατοχή, την απόκρουση των σχεδίων για τη «Μεγάλη Μέση Ανατολή» και των γενικότερων σχεδιασμών των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.

Να συμβάλει στην ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη της συνεργασίας με τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα της Λατινικής Αμερικής. Να αυξήσει την αλληλεγγύη στους λαούς της περιοχής, που δέχονται την επίθεση των ΗΠΑ αλλά και την προσπάθεια της ΕΕ να παρέμβει στις εξελίξεις προς όφελός της.

Το ΚΚΕ να στρέψει περισσότερο την προσοχή του στη συνεργασία και αλληλέγγυα δράση με τα κομμουνιστικά κόμματα της περιοχής που είναι αποφασισμένα να διατηρήσουν τον αυτοτελή ρόλο τους και να προσφέρουν στο βάθεμα της αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής πάλης, αρνούμενα να διαχυθούν σε σχήματα συμμαχίας. Στις χώρες αυτές οι θετικές διεργασίες θα έχουν αποτελεσματικότητα, θα ασκήσουν γενικότερη επίδραση, στο βαθμό που η εργατική τάξη διαδραματίζει τον πρωτοπόρο ρόλο της στο ευρύτερο κίνημα που αναπτύσσεται, στο βαθμό που παίζει επίσης τον ηγετικό της ρόλο στην κοινωνική συμμαχία με την αγροτιά και τους μικρούς επιχειρηματίες.

Δ. Η πορεία άλλων διεθνών αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων

22. Εμφανίστηκαν τα πρώτα σημαντικά αποτελέσματα σε παγκόσμια κλίμακα για την ανασύνταξη του διεθνούς εργατικού κινήματος σε συνδυασμό με την πάλη εναντίον των οπορτουνιστικών απόψεων στο εσωτερικό του.

Αναπτύσσεται ο αγωνιστικός ταξικός προσανατολισμός της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ). Η συνεχώς ευρυνόμενη συμμετοχή νέων οργανώσεων στις γραμμές της, οι εμπειρίες τους από τις διαφορετικές συνθήκες πάλης, αναδεικνύεται σοβαρός παράγοντας για τη διεθνοποίηση της πάλης των ταξικά προσανατολισμένων συνδικαλιστικών εργατικών δυνάμεων, για την ενίσχυση του αντιμονοπωλιακού αντιιμπεριαλιστικού προσανατολισμού τους σε υψηλότερο επίπεδο.

Το ΚΚΕ εκτιμά ότι είναι σημαντική η συμβολή του ταξικού ρεύματος στο συνδικαλιστικό κίνημα από την Ελλάδα, του ΠΑΜΕ, στην προσπάθεια ανασυγκρότησης και ανασύνταξης του διεθνούς εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, στο στόχο να διευρυνθεί με νέες συνδικαλιστικές οργανώσεις ώστε να δυναμώσει η παρέμβασή του σε παγκόσμιο επίπεδο.

23. Ενισχύθηκαν σημαντικά η δράση και ο προσανατολισμός του φιλειρηνικού κινήματος σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Το κύρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ) αυξήθηκε, νέες δυνάμεις εντάσσονται στις γραμμές του. Επιδρά θετικά στην ανάπτυξη των κινημάτων ειρήνης σε πολλές χώρες του κόσμου. Διαμορφώνονται καλύτερες προϋποθέσεις και συνθήκες για την αντιμετώπιση των διαλυτικών τάσεων και προθέσεων αποπροσανατολισμού του κινήματος. Η αυξανόμενη συμβολή του στηρίζεται στις αποφάσεις του τελευταίου συνεδρίου του, που έγινε στο Καράκας της Βενεζουέλας.

24. Το διεθνές ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα δεν έχει ακόμα ξεπεράσει τις αρνητικές συνέπειες από την υποχώρηση που σημείωσε ως προς τον αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό του μετά τη νίκη της αντεπανάστασης. Το βάρος της δράσης και επιρροής της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών (ΠΔΟΓ) μετατοπίζεται κυρίως στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής, όπου υπάρχουν αγωνιζόμενες γυναικείες οργανώσεις κατά της στρατηγικής των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων των ΗΠΑ. Διαμορφώνονται προϋποθέσεις βελτίωσης του συσχετισμού δύναμης στις γραμμές της διεθνούς οργάνωσης. Η ελληνική συμμετοχή ήταν θετική στην προσπάθεια ανάπτυξης του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, που αποτελεί βασικό όρο για να συσπειρωθούν λαϊκές γυναικείες μάζες στις γραμμές του κινήματος και σε κοινή δράση με το διεθνές, ταξικά προσανατολισμένο, εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και τις άλλες ριζοσπαστικές διεθνείς οργανώσεις.

25. Το διεθνές ριζοσπαστικό νεολαιίστικο κίνημα που εκφράζεται από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ) διέρχεται τη φάση σταθεροποίησης μετά την ανασυγκρότησή του που έγινε με τη συμβολή ορισμένων Κομμουνιστικών Νεολαιών, ανάμεσά τους και της ΚΝΕ. Ωστόσο, δεν έχουν απομακρυνθεί οι δυσκολίες και τα εμπόδια για το σταθερό αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό του.

Κύριος στόχος παραμένει να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας και προσανατολισμός της Οργάνωσης, κυρίως αυτός να βαθύνει, να κατακτηθεί η αντοχή στις πιέσεις και στην επίδραση της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού. Το διεθνές νεολαιίστικο κίνημα χρειάζεται να εμπεδώσει αυτόν τον προσανατολισμό στο έδαφος των σύγχρονων συνθηκών. Πιο διακριτά να βασιστεί στην ταξική ανάλυση των εξελίξεων και σύγχρονων φαινομένων, να εμπεδώσει στρατηγική προοπτικής που δε χωρά στα πλαίσια του ιμπεριαλισμού, που παλεύει για τη νίκη της εργατικής τάξης στο πεδίο της εξουσίας, για τη νίκη και υπεράσπιση του σοσιαλισμού.