Το 18ο Συνέδριο του Κόμματός μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε έναν απολογισμό της δράσης του ΚΚΕ μετά τη μεγάλη κρίση στο 13ο Συνέδριο, το οποίο αποτέλεσε σταθμό στην πορεία του εργατικού κινήματος στη χώρα μας.
Η καθοριστική στιγμή για το εργατικό κίνημα της χώρας ήταν η ιστορική απόφαση του 13ου συνεδρίου πως η ελληνική κοινωνία έχει ακόμα ανάγκη από την ύπαρξη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας. Ενα κόμμα νέου τύπου που ανταποκρίνεται στην ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, την οικοδόμηση μιας κοινωνίας, απαλλαγμένης από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, της κομμουνιστικής κοινωνίας.
Μετά το 13ο Συνέδριο άρχισε μια μεγάλη προσπάθεια αναδιοργάνωσης του ΚΚΕ. Απορρίφτηκε κάθε σκέψη διάχυσης του κομμουνιστικού κόμματος σε ένα ευρύτερο αριστερό σχήμα, διατηρώντας την αυτονομία του και τον Μαρξιστικό - Λενινιστικό χαραχτήρα του. Απορρίφτηκαν οι θεωρίες για τη μη ύπαρξη διαχωριστικής γραμμής αριστεράς - δεξιάς καθώς και οι θεωρίες για το τέλος των ιδεολογιών.
Η έντονη δράση του ΚΚΕ διέλυσε τη σύγχυση που αυτές οι θεωρίες δημιουργούσαν στους εργαζόμενους και έκανε φανερό στην ελληνική κοινωνία πως εξακολουθεί να υπάρχει διαχωριστική γραμμή μεταξύ εκμεταλλευτών και των λαϊκών στρωμάτων, μεταξύ αριστεράς και δεξιάς μεταξύ, σοσιαλδημοκρατίας και κομμουνιστικού κόμματος.
Με τα συνέδρια που ακολούθησαν το Κόμμα ανανέωσε το πρόγραμμα και το καταστατικό του προσαρμόζοντάς τα στις νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν στη χώρα και διεθνώς.
Το Κόμμα στο διάστημα αυτό προσπάθησε να απαντήσει στα μεγάλα και πολλά ερωτήματα που η ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών δημιούργησαν. Αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται και θα ολοκληρωθεί με τις αποφάσεις του 18ου Συνεδρίου.
Με όπλο αυτά τα ντοκουμέντα το Κόμμα έδωσε μεγάλες μάχες που τις κέρδισε όλες. Ανασυγκρότησε τις οργανώσεις του σε πανελλαδική κλίμακα και σήμερα βρίσκονται σε θέση να ανταποκριθούν σε μεγάλο βαθμό στα καθήκοντα που η ζωή μας βάζει καθημερινά. Η έντονη δράση του συνέβαλε στο να ανακτήσει την επιρροή του στο συνδικαλιστικό κίνημα και να μεγαλώσει την πολιτική του επιρροή.
Η εκλογική του επιρροή αυξήθηκε σημαντικά από το 3% που είχε αμέσως μετά τη διάσπαση στο σημερινό 8%.
Η πολιτική πρόταση του Κόμματος με την επεξεργασία της τακτικής του μετώπου βοήθησε και έδωσε ώθηση στην ανοδική του πορεία.
Πηγαίνοντας στο 18ο Συνέδριο η ΚΕ του Κόμματος με ανάγλυφο τρόπο δίνει στις θέσεις, τους στόχους του Κόμματος αλλά και τις αδυναμίες που εμφανίζονται και που είναι ανάγκη να αναζητηθούν τρόποι για να ξεπεραστούν όσο το δυνατό πιο γρήγορα. Δεν ξεφεύγει από την προσοχή μας το γεγονός πως ενώ η γενικότερη επιρροή του Κόμματος συνεχώς αυξάνει μια σειρά από δείχτες δείχνουν στασιμότητα ή μια βασανιστική αυξητική πορεία. Η οργανωτική μας ανάπτυξη, η κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη», η συμμετοχή των μελών του Κόμματος στις δραστηριότητες των οργανώσεων, οι αδύνατοι δεσμοί των οργανώσεων με τον περίγυρό τους, οι δυσκολίες και η βασανιστική πορεία ανάπτυξης των δυνάμεών μας στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι αδυναμίες που οι Θέσεις παίρνουν υπόψη τους. Η αυτοκριτική εξέταση αυτών των καθυστερήσεων ξαναδείχνει τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν αλλά και ζητήματα καθυστέρησης, ανεπάρκειας στην καθοδηγητική δουλειά σε όλη την κλίμακα του Κόμματος.
Οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στη χώρα μας είναι πολύ δύσκολες για την εργατική τάξη τα μεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού. Αντικειμενικά έχουν δημιουργηθεί συνθήκες όπου τα συμφέροντα της εργατικής τάξης όπως και τα συμφέροντα των μικρομεσαίων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρομεσαίων αγροτών απειλούνται από τη δράση των μονοπωλίων. Είναι ανάγκη να δημιουργηθεί η δυνατότητα όλοι όσοι θίγονται από την ασύδοτη δράση των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού να προβάλλουν συντονισμένα, με κοινή δράση, αντίσταση και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια αντεπίθεση που θα ανοίξει το δρόμο σε μια λαϊκή εξουσία.
Σε αυτή την αναγκαιότητα ανταποκρίνεται η πρόταση του Κόμματος για τη δημιουργία ενός μετώπου που θα έχει Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό προσανατολισμό.
Στο 18ο Συνέδριο θα συζητηθούν αυτά τα ζητήματα, με την ελπίδα ότι οι αποφάσεις του θα δώσουν μια μεγαλύτερη ώθηση στην πολιτική ενότητας και κοινής δράσης.
Στα εργοστάσια, γενικότερα στους τόπους δουλειάς, τα προβλήματα των εργαζομένων είναι κοινά. Οχι μόνο τα στενά εργασιακά προβλήματα, αλλά και τα γενικότερα προβλήματα που ζουν στο πετσί τους, η ανεργία, η ακρίβεια, η κακή κατάσταση στην υγεία, στην παιδεία, οι οικολογικές καταστροφές και μια σειρά από άλλα που συμβάλλουν στην ανασφάλεια του λαού μας απαιτούν λύση.
Η πάλη για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων απαιτεί τη συντονισμένη και κοινή δράση. Ο ρόλος των κομμουνιστών είναι αυτός της συμβολής στην οργάνωση, στην ενότητα και την πάλη των εργατών για την επίλυση των άμεσων προβλημάτων τους και μέσα από αυτή την πάλη να συμβάλουν στη συνειδητοποίηση του ιστορικού ρόλου που παίζει η τάξη τους για τη δημιουργία μιας νέας πιο δίκαιης κοινωνίας χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Πηγαίνοντας προς το 18ο Συνέδριό μας ας ανασκουμπωθούμε όλοι να δώσουμε με αισιοδοξία τη μάχη για ένα καλύτερο μέλλον.
Οι προσπάθειες και οι θυσίες που θα χρειαστούν να είμαστε σίγουροι πως θα πιάσουνε τόπο, θα βάλουν ένα λιθαράκι στην τιτάνια προσπάθεια οικοδόμησης μιας νέας κοινωνίας.
Ο. Κολοζώφ
Ριζοσπάστης - 23 Νοεμβρίου 2008
