ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟ 18ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ - ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Αθήνα 18 - 22 Φλεβάρη 2009
ΚΚΕ ισχυρό
18ο Συνέδριο Αντεπίθεσης
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΩΣ ΤΟ 19ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Οι Θέσεις της ΚΕ στο πρώτο θέμα των εργασιών του 18ου Συνεδρίου κατανέμονται σε 7 κεφάλαια με τους εξής τίτλους:

Διεθνείς εξελίξεις. Οι εξελίξεις στην ΕΕ. Το διεθνές Κομμουνιστικό και Αντιιμπεριαλιστικό Κίνημα. Οι οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Εξελίξεις στον πολιτικό και κοινωνικό συσχετισμό. Απολογισμός της δράσης του Κόμματος. Τα καθήκοντα του Κόμματος έως το 19ο Συνέδριο.

Στο πρώτο κεφάλαιο, η ΚΕ εκτίμησε ότι έχει σημασία στις σημερινές συνθήκες να δοθεί ιδιαίτερο βάρος στην ανάλυση των διεθνών οικονομικών εξελίξεων και ιδιαίτερα στην τάση μεταβολής του συσχετισμού στην παγκόσμια αγορά και στα ενδοϊμπεριαλιστικά κέντρα, στο οικονομικό, στρατιωτικό και διπλωματικό πεδίο. Γίνεται αναφορά στις εστίες πολέμων που αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται. Σε αυτό το κεφάλαιο δίνεται έμφαση στην ανησυχία των ιμπεριαλιστικών κέντρων, για το ενδεχόμενο εκδήλωσης μιας βαθύτερης και πιο συγχρονισμένης οικονομικής κρίσης και στους προβληματισμούς για τη διαχείρισή της, με στόχο τη σωτηρία του συστήματος. Οι Θέσεις της ΚΕ αναδεικνύουν ως σταθερά εξελισσόμενη την τάση επιδείνωσης της θέσης της εργατικής τάξης και των αυτοαπασχολούμενων στις χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού, εξέλιξη καθοριστική για τις διαθέσεις των λαϊκών δυνάμεων και επομένως για τη γραμμή πάλης του εργατικού κινήματος, για τη στρατηγική των κομμουνιστικών κομμάτων.

Στο δεύτερο κεφάλαιο, λόγω και της σημασίας που έχουν οι εξελίξεις στην ΕΕ για την Ελλάδα και το λαϊκό κίνημα, αναφέρονται τα βασικά στοιχεία που αφορούν την ευρωενωσιακή αγορά και τις εσωτερικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς. Εμφαση δίνεται στις νέες αποφάσεις που αφορούν την κρατική βία και καταστολή, τις εργασιακές σχέσεις, το εποικοδόμημα θεσμών, μηχανισμών και νόμων που έχουν υιοθετηθεί και από τα κράτη - μέλη.

Στο τρίτο κεφάλαιο, για το διεθνές Κομμουνιστικό και Αντιιμπεριαλιστικό Κίνημα, γίνεται απολογισμός της δράσης και της συνεισφοράς του Κόμματος, καθώς και εκτίμηση για την κατάσταση κρίσης στην οποία παραμένει το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Αναπτύσσεται η πορεία της δράσης του Κόμματος στην προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και ιδιαίτερα η αναγκαιότητα για συντονισμό και κοινή δράση των μαρξιστικών - λενινιστικών κομμάτων, που πιστεύουν στην αναγκαιότητα πάλης για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και το πέρασμα στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Στο τέταρτο κεφάλαιο, δίνονται στοιχεία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, την εξαγωγή κεφαλαίων, την ενεργό συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις για τον έλεγχο των αγορών. Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στην ανάπτυξη των εξελίξεων, σε σχέση με την αναβαθμισμένη θέση της Ελλάδας στα Βαλκάνια κατά την περίοδο εδραίωσης και ανάπτυξης του καπιταλιστικού συστήματος στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ως αποτέλεσμα της αντεπανάστασης. Δίνονται εκτιμήσεις και στοιχεία για την πορεία συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, την πορεία ισχυροποίησης στη διεθνή καπιταλιστική αγορά των μονοπωλιακών ομίλων με έδρα την Ελλάδα. Βασικό συμπέρασμα είναι ότι την τελευταία τετραετία έγιναν πιο εμφανή τα αποτελέσματα της προσπάθειας της ελληνικής αστικής τάξης να διαχειριστεί προς όφελός της την τάση αλλαγών στα μερίδια της αγοράς ανάμεσα στις ισχυρότερες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με επιδίωξη να αναβαθμίσει το γεωστρατηγικό της ρόλο.

Αναπτύσσεται προβληματισμός για τις αντίρροπες τάσεις που εμφανίζονται και επιδρούν στην αναβαθμισμένη θέση της ελληνικής αστικής τάξης στα Βαλκάνια, που επιτεύχθηκε στη 10ετία του '90 και συνεχίζεται έως τις μέρες μας. Αναδεικνύονται και οι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν ενδεχόμενη υποχώρηση αυτής της θέσης, στο βαθμό που άλλες βαλκανικές δυνάμεις επιτύχουν πιο δυναμική καπιταλιστική ανάπτυξη. Επισημαίνεται επίσης, πιο εξειδικευμένα, το ενδεχόμενο να προηγηθεί η εκδήλωση της κρίσης στην ελληνική οικονομία, σε σχέση με ορισμένες βαλκανικές οικονομίες, κυρίως της Ρουμανίας. Γίνεται απολογισμός της πορείας της κατάστασης των εργαζομένων, με κύρια αιχμή τις εξελίξεις στην κοινωνική σύνθεση και στη δομή της εργασιακής απασχόλησης, στις μεταβολές στη διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας, στην εσωτερική ανισόμετρη ανάπτυξη. Κρίνονται οι άξονες της αστικής οικονομικής πολιτικής για το επόμενο διάστημα και οι επιπτώσεις στην εργατική τάξη, στη φτωχή αγροτιά, στους αυτοαπασχολούμενους.

Οι εκτιμήσεις των εξελίξεων αυτών και των τάσεων έχουν άμεση σχέση με το ρόλο του εργατικού κινήματος, του Κόμματος στη χώρα μας, το ρόλο τους στο συσχετισμό δύναμης και τις εξελίξεις.

Στο πέμπτο κεφάλαιο, γίνεται εκτίμηση των πολιτικών εξελίξεων από το 17ο Συνέδριο, της πολιτικής των κομμάτων, της στάσης των φυσικών φορέων της αστικής τάξης απέναντι στο σύστημα της δικομματικής εναλλαγής στη διακυβέρνηση. Συνεκτιμώνται οι ορισμένες θετικές διεργασίες στη συνείδηση του λαού, αλλά και οι αντικειμενικοί παράγοντες, που ωθούν στην άνοδο του ρεφορμισμού και του οπορτουνισμού. Εκτιμώνται οι αγώνες που έγιναν και αποτιμάται ο ρόλος και οι ευθύνες του Κόμματος στην ανάπτυξη της ταξικής συνείδησης, στην πολιτική επαγρύπνηση, στην προβολή της αναγκαιότητας και δυνατότητας για τη συγκρότηση του Μετώπου, της πάλης για την ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας.

Στο έκτο κεφάλαιο, παρατίθενται τα βασικά στοιχεία του θετικού απολογισμού του Κόμματος, με βάση το κύριο καθήκον που έθετε το 17ο Συνέδριο για ολόπλευρη ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική ισχυροποίηση που συνιστά αναγκαίο όρο για την οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου (ΑΑΔΜ) και την πρόοδο του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού αγώνα. Η βασική εκτίμηση είναι ότι, στο διάστημα που μεσολάβησε από το 17ο Συνέδριο, έγινε συστηματική και επίμονη δουλειά από το Κόμμα για την αφομοίωση της στρατηγικής, του Προγράμματός του, για την ενιαία δράση στη βάση της στρατηγικής, την προσαρμογή και εξειδίκευση κατά χώρο και κλάδο, με βάση και τις εξελίξεις, τις ανάγκες της πολιτικής αναμέτρησης. Το ΚΚΕ είναι σήμερα πιο έμπειρο και ατσαλωμένο να δρα σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Η δυναμική ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση του ΚΚΕ στην αντιπαράθεση με τις αστικές πολιτικές δυνάμεις, τον οπορτουνισμό, σε συνδυασμό με την πρωτοπόρα συμβολή του στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης, των αγώνων, συνέβαλε στο να παρεμβληθούν δυσκολίες στα σχέδια της κυβέρνησης και της αστικής τάξης να περάσουν με άνεση οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις.

Θετική εκτίμηση δίνεται για τη γενική πρόοδο της ΚΝΕ και το δυναμικό πρωτοπόρο ρόλο της στους αγώνες της νεολαίας. Εντοπίζεται η ανάγκη να ενισχυθεί η βοήθεια του Κόμματος προς το ΚΣ και τα Οργανα της ΚΝΕ, όπως επίσης και προς τις ΟΒ, ώστε να επιτυγχάνεται η αφομοίωση των νέων μελών και η ενεργητική τους συμμετοχή στη δράση και τις αποφάσεις. Η κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση είναι απολύτως αναγκαία στη μεταβατική ηλικιακή φάση και των δυνάμεων της ΚΝΕ. Η επιτυχία αυτής της προσπάθειας, που πρέπει να είναι διαρκής καθώς ανανεώνονται σχετικά γρήγορα οι γραμμές της ΚΝΕ, θα έχει άμεση θετική επίδραση και στην ΚΝίτικη οικοδόμηση, αλλά και στην ανάπτυξη ισχυρού νεολαιίστικου κινήματος.

Ταυτόχρονα, εκφράζεται η ανησυχία για την υστέρηση στην ανάλογη πρόοδο του Κόμματος στην κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη, κατά κλάδο και στους τόπους δουλειάς. Αναφέρονται οι παράγοντες που δε λειτούργησαν ολοκληρωμένα και αποφασιστικά, με ευθύνη του Κόμματος και πριν απ? όλα της ΚΕ, ώστε να υπάρχει μια ορισμένη αντιστοιχία και στην κομματική οικοδόμηση, στην κοινωνική σύνθεση των γραμμών του Κόμματος.

Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι, παρά τις αδυναμίες και τα προβλήματα που ορισμένα παραμένουν, έχουν διαμορφωθεί καλύτερα από πριν οι προϋποθέσεις για μια δυναμικότερη πορεία του Κόμματος τα επόμενα χρόνια.

Ακολουθεί η αποτίμηση της δουλειάς της ΚΕ, του ΠΓ και της Γραμματείας, καθώς και των βοηθητικών Τμημάτων της ΚΕ.

Στο τελευταίο, έβδομο κεφάλαιο, η ΚΕ προτείνει τα βασικά καθήκοντα του Κόμματος έως το 19ο Συνέδριο.

Η ΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος, όπως επίσης τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ, να μελετήσουν τις Θέσεις, να πάρουν ενεργό μέρος στην εσωκομματική διαδικασία και το δημόσιο διάλογο.

Οι Θέσεις για το 18ο Συνέδριο, με τη δημοσιότητα που θα πάρουν και με την ατομική και συλλογική δουλειά των μελών, πρέπει να φτάσουν ευρύτερα στους φίλους και οπαδούς, στους συνεργαζόμενους, σε εργατοϋπάλληλους, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, σε νέους και γυναίκες, ώστε να συγκεντρωθούν και να μελετηθούν οι γνώμες και οι προτάσεις τους, οι κριτικές τους παρατηρήσεις. Να εμπλουτιστούν τα ντοκουμέντα του συνεδρίου με συμπεράσματα φωτισμένα από τη λαϊκή πείρα όλων εκείνων που προσβλέπουν σε ριζική αλλαγή, που θέλουν να αντισταθούν για να δυσκολέψουν το πέρασμα νέων αντιδραστικών μέτρων, να δοκιμάσουν τη δύναμη της λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης.