Στο Κείμενο της ΚΕ για το ζήτημα του Διεθνούς Κομμουνιστικού και Αντιιμπεριαλιστικού κινήματος διατίθεται χώρος 8 σελίδων και δεν αναφέρεται ούτε λέξη για την Κίνα, μια χώρα με 1,3 δισ. πληθυσμό και με το ΚΚ στην εξουσία. Το τι γίνεται στη χώρα αυτή έχει τεράστια σημασία για τη μελέτη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, αλλά και των αντεπαναστατικών ανατροπών.
Στα τέσσερα τελευταία χρόνια είχαμε νέα σημαντικά πληροφοριακά στοιχεία:
Επίσκεψη κλιμακίου του ΚΚΕ και συζήτηση με ηγετικά στελέχη του ΚΚ Κίνας το Μάη του 2006. Εκτεταμένα ρεπορτάζ δημοσιεύτηκαν στον «Ριζοσπάστη».
Διεξαγωγή του 17ου Συνεδρίου του ΚΚ Κίνας.
Είναι τραγική ειρωνεία ένα ΚΚ που εξ αρχής καταδίκασε το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και υπερασπίστηκε τον Στάλιν, να ακολουθεί σήμερα το δρόμο της γκορμπατσοφικής - γιελτσινικής μαφίας.
Η οικοδόμηση του πιο άγριου καπιταλισμού στην πολυπληθή αυτή χώρα, υπό την καθοδήγηση του ΚΚ και κάτω από τα πορτρέτα του Μάο, αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, την πιο κραυγαλέα δυσφήμιση των κομμουνιστικών ιδεών και οπλίζει με επιχειρήματα τους ταξικούς μας αντιπάλους. Πάντα ο αντικομμουνισμός γινόταν πιο επικίνδυνος όταν κρυβόταν πίσω από κόκκινες σημαίες.
Ενα ΚΚ με καπιταλιστές στις γραμμές του, που υποθάλπει την πιο ασύδοτη εκμετάλλευση των εργαζομένων, που θεοποιεί την οικονομία της αγοράς, που εντάσσει τη χώρα σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παγκόσμια Τράπεζα).
Η δράση των καπιταλιστών στην Κίνα καμιά σχέση βέβαια δεν έχει με τη λενινιστική ΝΕΠ, ούτε με την κουβανέζικη «ειδική περίοδο».
Από τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν διαπιστώνουμε ότι:
- Οι βιομηχανίες και οι υπόλοιπες επιχειρήσεις μετοχοποιούνται (δηλ. ιδιωτικοποιούνται), αλλά και οι κρατικές λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και όχι με κοινωνικά.
- Στα 2/3 των αγροτικών επιχειρήσεων έχουμε συνεταιριστική και ατομική ιδιοκτησία μαζί.
- Το κράτος καλύπτει μόνο κατά 50% την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
- Στα σχολεία οι μαθητές πληρώνουν τα βιβλία και τα τετράδιά τους.
- Οι γυναίκες είναι τα μεγαλύτερα θύματα της ανεργίας όταν κλείνουν επιχειρήσεις.
Ολα αυτά βέβαια δεν είναι «σοσιαλισμός με κινέζικο χρώμα», όπως ισχυρίζονται οι Κινέζοι ηγέτες.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, είναι ολοφάνερο ότι με το ΚΚ Κίνας όχι μόνο δεν μπορούμε να οικοδομήσουμε τον κομμουνιστικό πόλο, αλλά ούτε μπορούμε να δράσουμε μαζί σε αντιιμπεριαλιστικούς - αντιμονοπωλιακούς στόχους.
Κλείνοντας για το διεθνές κίνημα, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι απουσιάζουν εκτιμήσεις για την πορεία χωρών με αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό (Βενεζουέλα, Βολιβία, Ισημερινός κλπ.) και έτσι δε σχηματίζεται εικόνα σε αυτούς που δε διαβάζουν συστηματικά τον «Ριζοσπάστη» και που δυστυχώς είναι πολλοί.
Η δράση του ΚΚΕ σε εθνικό επίπεδο επικεντρώνεται (και σωστά) γύρω από το χτίσιμο του ΑΑΔΜ.
Στην παρούσα φάση επιδιώκει την ενότητα της εργατικής τάξης και άλλων καταπιεζομένων κοινωνικών στρωμάτων σε αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.
Αποκλείει σύμπραξη με υπάρχοντα κόμματα του ελληνικού χώρου που επαγγέλλονται αλλαγές, αφού δεν υπάρχουν οι θεμελιώδεις προϋποθέσεις που είναι το κοινό πρόγραμμα, αλλά και η αξιοπιστία.
Αντίθετα ο ΣΥΝ, δείχνοντας αχαλίνωτο λαϊκισμό μέσω των ΜΜΕ που τον στηρίζουν, προσπαθεί να φανεί στα μάτια της κοινής γνώμης ότι επιδιώκει την «ενότητα της αριστεράς», ενώ το ΚΚΕ εμφανίζεται να την απορρίπτει περιχαρακωμένο δογματικά.
Οι ηγέτες του ΣΥΝ γνωρίζουν βέβαια ότι περίπτωση προγραμματικής σύγκλισης με το ΚΚΕ δεν υπάρχει, αφού οι διαφορές θέσεων και εκτιμήσεων είναι χαώδεις:
- Στο χαρακτήρα και το ρόλο της ΕΕ.
- Σε εργασιακά θέματα (μερική απασχόληση, ελαστικά ωράρια, τοπικά σύμφωνα απασχόλησης).
- Στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις - ιδιωτικοποιήσεις.
- Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
- Στο ρόλο του ιδιωτικού τομέα σε Υγεία και Παιδεία.
- Στη νομιμοποίηση της χρήσης ναρκωτικών και σε πολλά άλλα.
Στην πραγματικότητα επιδιώκουν ενότητα με το ΠΑΣΟΚ, ενώ την «ενότητα της αριστεράς» τη χρησιμοποιούν για να παγιδεύσουν κάποιους καλόπιστους, αλλά ανημέρωτους πολίτες που αγανακτούν με τη δικομματική αθλιότητα.
Μια γεύση από την αξιοπιστία των ηγετών του ΣΥΝ και ποιους έχουν επιλέξει για συνεταίρους παίρνουμε από τα παρακάτω:
Κατηγορούν από τα ΜΜΕ το δικομματισμό, αλλά οι συνδικαλιστές τους συνεργάζονται με το ΠΑΣΟΚ σε Νομαρχίες, Δήμους, Ομοσπονδίες. Αλλοιώνουν μητρώα σωματείων, νομιμοποιούν νόθους αντιπροσώπους και προσπαθούν να αποκλείσουν τους κομμουνιστές από προεδρεία Διοικητικών Συμβουλίων.
Στο φιλειρηνικό κίνημα πάνε με το ΠΑΣΟΚ που ως γνωστό:
- Ανοιξε διάπλατα τα σύνορά μας για να περάσουν οι μακελάρηδες που ισοπέδωσαν τη Γιουγκοσλαβία.
- Ψήφισε τον προληπτικό πόλεμο εναντίον χωρών που θα κρίνουν οι ιμπεριαλιστές, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ (Πράγα 21-11-2002).
- Εδωσε Σούδα και ελληνικό εναέριο χώρο για να βομβαρδίζονται οι λαοί του Αφγανιστάν και του Ιράκ.
Χαρακτηρίζουν το ΚΚΕ ξενοκίνητο (βλ. δηλώσεις Τσίπρα το Φλεβάρη του 2008 για την πολιτική του ΚΚΕ την περίοδο 1943-1949).
Αποδίδουν στο Κόμμα μας πληθώρα υβριστικών χαρακτηρισμών: «Αυτιστικό», «αποστεωμένο», «πληγή στο σώμα της αριστεράς».
Στην «Αυγή» 2.5.2006 ο Χ. Λάσκος, στέλεχος του ΣΥΝ, γράφει: «Το ΚΚΕ δε χρειάζεται χρηματοδοτήσεις, αφού το κοινωνικό του πρότυπο, πήγε μεν στον ιστορικό αγύριστο, αλλά προηγουμένως του κληροδότησε αρκετές επιχειρήσεις διεθνούς ενδιαφέροντος και μεγάλου τζίρου να έχει να πορεύεται. Να πω την αμαρτία μου χαίρομαι πλατιά για το ότι εξαιτίας του παθολογικού αυτισμού του δεν είμαστε πουθενά με το ΚΚΕ μαζί...».
Κατά τα άλλα θέλουν ενότητα με το ΚΚΕ!!!
Επιτέλους, η υποκρισία και η διγλωσσία έχουν και τα όριά τους.
Σοφίου ΑντώνηςΗράκλειο, Κρήτη
Ριζοσπάστης - 9 Νοεμβρίου 2008
